Birbirine hiper güçlü ağlarla bağlanmış bir dünyada yerel ötesi bir dayanışma kurmayı hedefleyen Birleşik Krallık, Sırbistan, Türkiye ve Yunanistan’dan sanatçılar arasındaki iş birliği ve bilgi paylaşımından doğan çalışmaların sergisi.
SEE IMAGES FROM THE PRIVATE VIEW
TransLocal Cooperation exhibition, Connect for Creativity from Furtherfield on Vimeo.
Yerel Ötesi İş Birlikleri nedir?
Dünyamız hiper güçlü bağlarla birbirine bağlandıkça çok sayıda gerçek ve sanal mekânda eşzamanlı olarak bulunmak ya da bunların arasında seyahat etmek mümkün hâle geldi. Bunun sonucunda giderek artan bir hızla kendimizi birden fazla yer ya da kültürle özdeşleştirmeye başladık. Küreselleşmenin bu sosyal ve kültürel boyutu, genellikle belli bir yerde düzenlenen etkinliklerin, o yere özgü koşulların ve niteliklerin büyük bir hızla başka bir yeri etkilemesi ve o yerle bağlantı kurulmasını sağlaması anlamında ‘yerel ötesilik’ şeklinde tanımlanıyor.
Bu sergi ve bünyesindeki eserler, yerel ötesi topluluklarımızla ve onların kendileri arasındaki mesafeleri ve farklılıkları dikkate alarak nasıl örgütlenebileceğimizi ele alıyor. Sergi, Birleşik Krallık, Sırbistan, Türkiye ve Yunanistan’dan sanatçıların, Türkiye’de ATÖLYE, Yunanistan’da BIOS ve Sırbistan’da Nova Iskra yaratıcı platformlarının ev sahipliği yaptığı sanat ve teknoloji rezidans programları sırasında yarattıkları çalışmalardan bir seçkiye yer veriyor. Bu sanat eserleri çoğul kimliklerimizi ve onların yaratıcı dışavurumlarını nasıl kucaklayabileceğimiz, daha fazla iş birliği ve empati kurmak için oluşan yeni bağlantıları nasıl kullanabileceğimiz ve paylaşabileceğimiz sorularını yöneltiyor.
Kendileri de yerel ötesi olan Birleşik Krallık, Sırbistan, Türkiye ve Yunanistan’dan küratör ekibimizin sergilenmek üzere seçtiği eserler, sanal gerçeklikten üç boyutlu baskıya, probiyotik fermantasyondan etnografik dokümantasyona çok farklı araçlardan ve teknolojilerden yararlanarak yaratıldı. Sanatçılar, zaman ve mekândan koparılmış insanların, kültürlerin ve fikirlerin karşı karşıya oldukları güçlükleri görselleştirerek bu güçlüklerin hızla değişen bir dünyada yerel-ötesi dayanışma ve bilgi alışverişi için nasıl yeniden değerlendirileceğini ve oluşturulacağını inceliyor.
Simdi ve burada, geçmişte ve orada, Türkiye’de Hasankeyf’in sular altında kalması ve insanların yerlerinden edilmeleri ile Sırbistan’ın Belgrad şehrinde yaşayanların evlerinden tahliye edilerek yerlerinden edilmeleri arasındaki geçişkenliklere uzanan sanatçılar, bu proje vesilesiyle küreselleşmenin belli yerel topluluklar üzerindeki etkilerini inceliyorlar. Daha da önemlisi, bazı yerel kaygıların sınırlar ve kültürler ötesi izdüşümlerini, yansımalarını ve bağlantılarını ortaya çıkarmayı hedefliyorlar.
Connect for Creativity, British Council önderliğinde Türkiye’den ATÖLYE ve Abdullah Gül Üniversitesi, Yunanistan’dan BIOS ve Sırbistan’dan Nova Iskra ortaklığıyla yürütülen ve 18 ay boyunca devam eden bir proje. Proje, Yunus Emre Enstitüsü tarafından yürütülen ve Avrupa Birliği ile Türkiye Cumhuriyeti’nin ortak finanse ettiği Kültürlerarası Diyalog Programı çerçevesinde hayata geçirilmektedir. Proje, Avrupa’da yaratıcı platformlardan oluşan bir ağ kurmak ve böylelikle daha uyum içinde, açık ve kenetlenmiş bir sivil toplum yaratmaya katkıda bulunacak yaratıcı keşif ve işbirliği olanaklarını desteklemeyi amaçlamaktadır.
Connect for Creativity Sanat ve Teknoloji Rezidans Programı, Birleşik Krallık, Sırbistan, Türkiye ve Yunanistan’dan sanatçıları, kültürlerarası iş birliği deneyimine odaklanmaları amacıyla bir araya getirdi. Dörder sanatçıya ev sahipliği yapan Atina, Belgrad ve İstanbul’da eş zamanlı olarak gerçekleşen program, toplam 12 sanatçıyı ağırladı. Son derece yoğun geçen altı haftalık rezidans programı boyunca sanatçılar, iş birliği ağlarıyla birbirine bağlanmış bir kültürün modern dünyaya egemen olan belirsizlik ve değişimiyle başa çıkmak için yakınlaşmayı nasıl sağlayabileceği sorununu ele aldı.
Eserler, Finsbury Park’ın ortasında bulunan Furtherfield Gallery’de sergilenecektir. Furtherfield Gallery, haftada aşağı yukarı 55 bin kişi tarafından ziyaret edilen bu kent parkının tam kalbinde yer alıyor ve Londra’nın yerel olarak neredeyse 200 dilin konuşulduğu üç semtinin sınırlarının ‘süper mozaik’ olarak anılan kesişim noktasında bulunuyor. Bölge, Birleşik Krallık’ta Türkiye ve Yunanistan göçmen nüfusun en yoğun olduğu mahalle ve Birleşik Krallık’taki en kalabalık Sırp topluluğun yaşadığı Batı Londra bölgesinin hemen yanında yer alıyor.
Açık Bir Gazete (Bir hareketi tahliye edemezsiniz.) – Theo Prodromidis (Theodoros Karyotis, Tonia Katerini, Stathis Mitropoulos, Nemanja Pantović ve Ana Vilenica ile ortak çalışma)
Sırbistan’da konutlardan tahliyelerdeki muazzam artışa yol açan süreçleri ele alan bu çalışma, kişisel konutları korumaya dair yasal çerçevenin Nisan 2020’de ‘vadesinin dolacak olması’ nedeniyle Yunanistan’daki güncel durumla da bağlantı kuruyor. Kolektif çalışma sonucu ortaya çıkmış olan bu baskı eser, giderek tırmanan küresel konut krizi bağlamında yaşanan mücadelelerle ilgili bir bilgi aracı işlevi görüyor.
Download and distribute your own copies now
Probiyotik Ritüeller – Ioana Man
Şehirler karmaşık ekosistemlerdir ve içlerindeki insanların varoluşu, bakımın çeşitli katmanlara yayılan ilişkilerle sağlanmasına bağlıdır. Probiyotik Ritüeller şehirde insandan-daha-fazlasını temsil eden bir yaşam için yeni gelenekler oluşturmayı amaçlıyor. Ölçeği büyütülmüş mikroplar, artırılmış gerçeklik arayüzü, bir internet sitesi ve bir dizi ritüel, gözlemci konumundaki insanı biyosferde bir vızıltı ile aynı konuma indirger ve toplumun mikroskopik hayata olan bağımlılığı gösterir. Birden fazla türün dâhil olduğu ritüeller ve görseller, şehrin daha küçük sakinleriyle birlikte yaşamayı güçlendirecek bir süreç ortaya koyar.
Öz Yaratım: Birlikte Oluşmanın Katmanları – Yağmur Uyanık
British Museum’daki iki ‘özgün’ heykelin dijital modellerini birleştirerek yaratılmış melez bir karakterin üç boyutlu baskı sonucu elde edilmiş kumtaşı heykeli: Makedonyalı III. İskender (Büyük İskender olarak anılır) ve antik Yunanlı Periskles. Öz Yaratım, ses ve heykeli bütünleştirerek kültürel bilgi yaratımının, yayılımının ve korunmasının coğrafi bağlamları, yerinden edilmişlik biçimlerini ve devletsizliği nasıl ön plana çıkardığını ortaya koyuyor. Kişisel anlatının ve kolektif belleğin kültürel mülkiyet, kültürel değer ve onlara içkin sembolik anlamlar sayesinde nasıl biçimlendirildiğini irdeliyor.
Bilinç Akışı / Hasankeyf‘in Mağaraları – Emmy Bacharach
Sanal gerçeklik deneyimi biçiminde olan bu çalışma, Türkiye’nin güneydoğusunda bulunan antik yerleşim bölgesi Hasankeyf’in yerel ve yerel ötesi önemine dikkat çekiyor. Yerleşim bölgesi, Dicle nehrinin sularının yükselmesine neden olacak Ilısu Barajı yüzünden sular altında kalarak yok olma tehdidi altında. Fotogrametri yöntemi ve bölgeden toplanan görsel malzemelerle Hasankeyf’in temsilini yaratan çalışmada ziyaretçilere, çoğu kısa süre sonra sular altında kalacak olan mağaraların benzersiz ortamıyla ilgili bir resim çiziliyor. Mağaralar yavaş yavaş suyla dolarken, bu deneyimi suyun bakış açısından yaşayan ziyaretçiler, aynı zamanda yerlerinden edilmiş yerel halkın travmasını da hissetmiş oluyor.
Taşa Kazınmış – Tamara Kametani
GDPR (Avrupa Birliği’nin Genel Veri Koruma Tüzüğü) kapsamında ‘unutulma hakkı’, herhangi bir kişinin bazı tartışmalı durumlarda kendisiyle ilgili olumsuz bilgilerin arama listelerinden silinmesini talep edebilmesi anlamına gelir. Taşa Kazınmış, maddelerin, yerel ötesi kültürlerin maddi değilmiş gibi görünen boyutları üzerindeki etkisi üstünde şiirsel bir meditasyon oluşturur. İnternet ortamında hem mahremiyet hem de ifade özgürlüğünün meşru ve gayrimeşru kullanımlarıyla ilgili hararetli tartışmalar devam ederken, bu çalışma Atina mermerine elle işlenmiş verilerin ömrü ile ilgili cümleler kuruyor ve böylelikle eylemlerin hem çevrimiçi hem de çevrimdışı ortamdaki sonuçlarını tarihsel olarak düşündürmeyi hatta belleğe kazımayı amaçlıyor.
Kurtuluş’a Dört Durak – Georgios Makkas
Bu çok kanallı video, 20 bini aşan Rum nüfusu nedeniyle eskiden beri ‘Küçük Atina’ olarak anılan Kurtuluş mahallesini ele alıyor. Günümüzde de bu kozmopolit mahalle, Rum nüfusun etkisi ve sayısı giderek azalmakla birlikte Türk, Rum, Ermeni, Kürt ve Musevi toplulukların yaygın olarak yaşadığı bir mahalle olmaya devam ediyor. Makkas’ın hâlâ bu mahallede yaşamayı sürdüren Rumlarla yaptığı görüşmeleri merkeze alan çalışması, ebediyen yok olacak bir şeyleri belgelendirme fırsatını değerlendirerek eski Kurtuluş’un belleğini korumayı amaçlıyor.
Ruth Catlow, Lina Džuverović, Diana Georgiou, Huma Kabakcı
Furtherfield
Furtherfield, Londra’nın en uzun süredir faaliyette olan sanat ve teknoloji (adem-i) merkezi. 20 yılı aşan deneyimimiz, 50’den fazla sergimiz ve 100’den fazla uluslararası ortaklığımızla alternatif örgütlenme ve ortak yaratım sistemlerinde uzmanlık geliştirdik. BBC, Guardian, New Scientist, Wired, Art Newspaper ve Hyperallergic çalışmalarımıza yayınlarında yer verdi. Piccadilly Metro Hattı haritasında Buckingham Sarayı’nın yanı sıra görülmesi gereken yerler arasında gösterilen Furtherfield Gallery, gelir eşitsizliğinin en yüksek oranlarda seyrettiği Haringey semtinde bulunuyor. İnsanlara hayatlarına ve yaşadıkları yere ortaklaşa sahip oldukları hissini veren çalışmalar üretmeye çalışıyoruz.
furtherfield.org
British Council
British Council, Birleşik Krallık’ın kültürel ilişkiler ve eğitim fırsatlarından sorumlu uluslararası kuruluşudur. 100’ü aşkın ülkeyle, kültür-sanat, İngilizce, eğitim ve sivil toplum alanlarında çalışmaktadır. Geçen yıl 65 milyondan fazla kişiyle yüz yüze, 731 milyonun üzerinde kişiyle de internet üzerinden, radyo ve TV programları ve basılı yayınlarla iletişim kurdu. Fırsatlar yaratarak, bağlantılar kurarak ve güven inşa ederek değiştirdiği yaşamlarla, beraber çalıştığımız ülkelere olumlu katkılar sunuyor. 1934 yılında kurulan British Council, Kraliyet Tüzüğü ile tüzel kişilik kazanmış bir hayır kurumu ve bir kamu kuruluşudur. Gelirinin yüzde 15’i ise Birleşik Krallık hükümeti tarafından karşılanmaktadır.
https://www.britishcouncil.org.tr
ATÖLYE
ATÖLYE, ödüllü Stratejik Tasarım Stüdyosu’nu canlı bir topluluk aracılığıyla iş birlikleri geliştiren Yaratıcı Platform’unun içine yerleştiren ve 21. yüzyıla ait yaratıcı hizmetler geliştiren bir organizasyondur. ATÖLYE, 2020’den itibaren değişimin öncülerini güçlendirmeyi amaçlayan Akademi’yi de hayata geçirmiştir. ATÖLYE, aynı zamanda, ekonomiyi ve toplumu harekete geçirecek yaratıcılığa kaynak olmak amacıyla kurulmuş ve stratejik olarak seçilerek özenle bir araya getirilmiş yaratıcı şirketlerden oluşan bir kolektif olan kyu Collective’in de bir parçasıdır. ATÖLYE’nin üstlendiği projeler strateji, tasarım, mimari ve teknoloji alanlarında yaratıcı danışmanlığın bütün açılarını kapsamaktadır. ATÖLYE, bu hizmetleri modern ve eşsiz bir yetenek ağı ile sunar. ATÖLYE, aynı zamanda Avrupa Yaratıcı Platformlar Ağı’nın yönetim kurulunda temsil edilen bir üyesidir. https://atolye.io/en/home/
BIOS
BIOS, Atina’da günümüz sanatı ve çapraz medyaları üzerine uzmanlaşmış bir merkezdir. BIOS iki konser sahnesi, dört barı, tiyatro ve performans mekânları, prova alanları, grafik tasarım ofisi, sinema ve enstalasyon alanıyla esnek, çok amaçlı bir merkez konumundadır.
https://www.bios.gr/
Nova Iskra
Nova Iskra, Balkanlar’da öncü bir yaratıcı platformdur. Nova Iskra, yaratıcı endüstriler, teknoloji ve insanlar arasında elle tutulur bağlantılar kurulmasını destekleyerek eleştirel düşünmeyi teşvik etme, fikirleri besleme, sürekli değişen günümüz koşullarına karşı duyarlılığını korurken gelecekte ayakta kalabilecek kurumlar tasarlama ve işletmeler kurma amacıyla kurulmuştur.
https://novaiskra.com/en/
Abdullah Gül University
Abdullah Gül Üniversitesi (AGÜ), Türkiye’de ilk vakıf destekli devlet üniversitesi modeli ile 21 Temmuz 2010 tarihinde kurulmuştur. Üniversite, Türkiye Cumhuriyeti’nin ilk ve en büyük sanayi yerleşkelerinden biri olan Sümerbank Bez Fabrikası’nın eğitim kampüsüne dönüşümü projesidir. İlk öğrencilerini 2013-2014 akademik yılında almıştır. Üniversitenin ikinci kampüsü olan Mimar Sinan Kampüsü’nün yapımı da devam etmektedir. Kayseri’ye yeni bir devlet üniversitesi kazandırılmasına yönelik çalışmalar, Büyükşehir Belediye Başkanlığı girişimiyle bir araya gelen Kayseri’nin kanaat önderleri tarafından 2007 yılında başlatılmıştır. Üniversitenin, kalkınması ve girişimciliği ile Türkiye’de örnek gösterilen Kayseri’nin vizyonuna uygun olarak, kenti eğitimde de öne çıkarması amaçlanmıştır.
http://www.agu.edu.tr/
Merkezi Finans ve İhale Birimi (CFCU)
Türkiye’yi aday ülke olarak kabul eden 10-11 Aralık 1999 tarihli Avrupa Konseyi Helsinki Zirvesi kararının ardından, Türkiye-AB mali işbirliğinin ana çerçevesi değişmiş ve AB mali yardımları katılım öncesi amaçlarına ve nihai olarak tam üyelik hedefine yönelmiştir. Bu değişiklik Türkiye’yi CFCU’nun da içinde yer aldığı, kısaca ‘‘DIS’’ olarak bilinen ‘Merkezi Olmayan Uygulama Sistemi’ ni kurmaya yönlendirmiştir. Merkezi Finans ve İhale Birimi bir uygulayıcı kurum olarak, Avrupa Birliği tarafından finanse edilen programlar kapsamındaki tüm mal ve hizmet alımları ile yapım işi ve hibelere ilişkin projelerin genel bütçeleme, ihaleye çıkma, sözleşme, ödeme, muhasebe ve mali raporlama işlerinden sorumludur. Bir ‘Program Yetkilendirme Görevlisi’ nin sorumluluğu altında çalışan CFCU, ihalelere ilişkin AB kural, düzenleme ve usullerine bağlı kalınmasını ve düzgün bir raporlama sisteminin işlemesini temin eder.
https://www.cfcu.gov.tr/
Yunus Emre Enstitüsü
Yunus Emre Enstitüsü, Türkiye’yi, kültürel mirasını, Türk dilini, kültürünü ve sanatını tanıtmak, Türkiye’nin diğer ülkelerle ilişkilerini ve dostluğunu geliştirmek, kültürel alışverişini artırmak ve Türk dili, kültürü ve sanatı alanlarında eğitim almak isteyenlere yurt dışında hizmet vermek amacıyla kurulmuştur. Eğitim, bilim ve kültür-sanat alanlarında faaliyetlerini sürdüren Enstitü, Türkiye’nin uluslararası alanda bilinirliğini, güvenilirliğini ve itibarını artırmak misyonuyla hareket ederken dünyanın her yerinde Türkiye ile bağ kuran ve Türkiye’ye dost insan sayısını artırmayı hedeflemektedir. Yunus Emre Enstitüsü, kültürel etkileşim ve diyalogu artıracak birçok farklı proje yürütmektedir. Enstitünün Avrupa Birliği ortak fonuyla hayata geçirdiği ilk projesi olan Türkiye-AB Kültürlerarası Diyalog Programını ile Türkiye ve AB ülkeleri arasındaki kültürel alışverişin ve ilişkilerin geliştirilmesi, güçlendirilmesi hedeflenmektedir. Aynı zamanda, Yunus Emre Enstitüsü’nün Avrupa ulusal kültürel enstitüleri ve onların çatı kuruluşu EUNIC ile ilişkilerinin artmasına ve güçlenmesine yönelik çalışmalar da yürütülmektedir.
https://www.yee.org.tr/en
Kültürlerarası Diyalog
Yunus Emre Enstitüsü tarafından yürütülen ve Avrupa Birliği ile Türkiye Cumhuriyeti’nin eş finansmanı ile hayata geçen AB-Türkiye Kültürlerarası Diyalog Programı, farklı kültürlerden gelen çeşitli kurumları sanat ve kültüre tahsis edilen finansal destek sayesinde bir araya getirerek AB ve Türkiye arasında kültürel diyaloğun güçlenmesini amaçlamaktadır.
https://icd.yee.org.tr
Emmy Bacharach mimarlık, ses, sinema ve çok boyutlu teknolojilerin kesişim noktasında duran bir mekân tasarımcısı, DJ ve görsel-işitsel sanatçı. Çalışmalarında dijital teknolojilerin yarattığı toplumsal, siyasi ve uzamsal olanakları inceliyor. Emmy, Cambridge Üniversitesi’nde mimarlık eğitimini tamamladıktan Royal College of Art’ta yüksek lisans yaptı ve bu sırada ses, animasyon ve çok boyutlu gerçeklikle tanıştı. Goldsmiths Digital Studios’taki Volumetric Ecologies: Environments, Bodies and Mediated Worlds sergisinde gösterilen enstalasyon çalışması ‘Proxy Architecture’, izleyiciyi sanal bir dünyayla çevreliyor. İstanbul’un dijital görüntülerinden oluşan bir yüzer şehir, sanal ortamın kolektif potansiyelini tartışmaya açıyor. Araştırma projesi ‘Sonic Urbanism in Detroit: Techno as a Spatial Act’ (Detroit’te Sonik Şehircilik: Mekânsal Bir Eylem Olarak Tekno) kentsel mekânların müzik alt kültürü üzerindeki etkisini araştırırken tekno üretiminin mekânsal özneliği ve Detroit’in sanayi-sonrası kentsel koşullarının ortaya çıkardığı sonik kolektifliği savunuyor. İnşa edilmiş ortamlarda verileri ve artırılmış gerçekliği inceleyen disiplinlerarası tasarım kolektifi Xcessive Aestehtics’in kurucularından biri. https://www.rca.ac.uk/students/emmy-bacharach/
Ruth Catlow, Furtherfield’in Eş Kurucu Sanat Direktörü ve özgürleştirici iş birliği kültürleri, uygulamaları ve poetikaları konusunda önde gelen bir otorite. Mekân yaratma, alternatif ekonomiler ve ortak paydalar temalarına odaklanan 60’tan fazla dijital sanat sergisinin eş küratörlüğünü üstlendi. Konferanslarda konuşmacı ve sanat, teknoloji ve toplumsal değişimi konu alan sayısız yayının yazarı olmasının yanı sıra uluslararası saygınlığa sahip Artists Re:Thinking the Blockchain’in editörlüğünü yaptı. 2019’da Ben Vickers (Serpentine Galleries) ve Goethe-Institut ile ortaklaşa geliştirdiği blok zinciri ve sanat laboratuvarı serisi DAOWO, Avrupa Yaratıcı Ekonomi Merkezi (European Centre for Creative Economy) ‘NICE’ ödülünü kazandı. Furtherfield bünyesindeki DeCentralised Arts Lab’in (DECAL) başındaki isim olarak sanatta yeni ekonomik modeller için sektörler arası ortaklıklar geliştirilmesine yönelik çalışmalar yürütüyor.
Dr Lina Džuverović, University of London’a bağlı Birkbeck College’de Sanat Politikası ve Yönetimi dalında küratör ve öğretim görevlisi olarak çalışıyor. Araştırmalarında güncel sanat evreninin dayanışma ve topluluk oluşturma platformu hâline gelmesini sağlayacak yöntemlere odaklanıyor. Lina’nın geçmiş yıllarda üstlendiği görevler arasında IZK – Institute for Contemporary Art, TU Graz, Avusturya bünyesindeki University of Reading’de öğretim görevlisi, Calvert 22 Foundation sanat direktörlüğü, Londra merkezli Electra’nın kurucu direktörlüğü, ICA ve Lux Centre, Londra ve Momentum Bienali, Norveç’te küratörlük sayılabilir. 2006’da Arts Council England tarafından verilen Decibel Mid-Career Curatorial Fellow ödülüne de lâyık görüldü.
Diana Georgiou, Londra’da yaşayan bir yazar ve küratör. Küratoryal çalışmalarında eşcinsel, feminist ve sömürgecilik karşıtı uygulamaları ve kuramları kullanarak kurumsal parametrelerin içinde ve dışında diyalogu, deneyimleri ve iş birliğini güçlendirecek karşılaşma mekânları yaratmaya çalışıyor. En son eş küratörlüğünü üstlendiği projelerden EcoFutures (Londra, 2019) ekolojik sorunların toplumsal cinsiyet, ırk ve cinsellik üzerindeki etkilerine odaklandı ve 70’ten fazla sanatçının, kuramcının ve aktivistin katılımıyla on ortak kuruluşu bir araya getirdi. Seçilmiş projelerinin arasında gezici video sanat sergisi Transitional States: Hormones at the Intersection of Art & Science (Londra, Lincoln, Barselona, Bolonya, 2017-18); Deep Trash Live Art Programme (Londra, 2017-18); düşünce, sanat ve aktivizmi konu alan ve The Showroom, ICA, Space Studios ve Raven Row’da gösterilmiş olan iki haftalık Now You Can Go (Londra, 2015) programı sayılabilir. Georgiou, University of London’a bağlı Goldsmiths’ten Görsel Kültür dalında doktora derecesine sahip ve tezi, feminist psikanalitik kuramlar ışığında sanat yazımı ve öznellik arasındaki ilişkiyi yenilikçi bir gözle değerlendiriyor.
Huma Kabakçı, 1990, Londra doğumlu ikinci nesil koleksiyoncu, bağımsız küratör ve Open Space’in kurucu direktörü. Londra ve İstanbul arasında hem işi hem de yaşamı nedeniyle mekik dokuyor. Kabakçı, London College of Communication’da Reklam ve Pazarlama üzerine aldığı lisans eğitiminin ardından Royal College of Art’ta Çağdaş Sanatta Kürasyon alanında yüksek lisans yaptı. Aralarında Sotheby’s’e bağlı Çağdaş Sanat Satış departmanı (Londra), The Albion Gallery (Londra) ve Pera Müzesi (İstanbul) olmak üzere Birleşik Krallık ve Türkiye’de bulunan pek çok galeri, müze ve müzayede evinde çalıştı. Kabakçı, Londra’daki Türkiye ve Orta Doğu çağdaş sanatına ve gelişmekte olan ülkelerin çağdaş sanat uygulamalarına özel olarak ilgi duyuyor. Küratoryal araştırmalarının merkezinde diaspora, göç, kültürel kimlik, kültürlerarası diyalog ve bellek konuları yer alıyor. Border_less, FAD Magazine, Guggenheim Blog, Istanbul Art News ve SYRUP Magazine gibi yayınlara katkı veriyor. Kabakçı 2018’de Liverpool Bienali kapsamında bir küratöryel ‘fellowship’ programı tamamladı. En yeni projesi ise kürasyonunu Inês Neto dos Santos ile birlikte üstlendiği, Open Space’de sergilenen Tender Touches (Yumuşak Dokunuşlar) (Londra) çalışması.
Tamara Kametani, Slovakya doğumlu, Londra’da yaşayan bir görsel sanatçı. Mekâna özgü sanatı merkeze alan enstalasyon, video, fotoğraf ve heykel gibi farklı mecraları kullanıyor. Çalışmalarında dert edindiği konular, iktidar ilişkileri, denetim, mahremiyet ve bilgiye erişim. Çağdaş ve tarihsel anlatıların üretilmesinde ve yeni deneyimlerin ortaya çıkarılmasında teknolojinin oynadığı role özel olarak ilgi duyuyor. 2017 yılında Royal College of Art’ta Çağdaş Sanat Uygulamaları programından yüksek lisans derecesi aldı. Kametani, çeşitli sanatçı rezidans programlarına katıldı; eserleri uluslararası düzeyde sergilendi. En son işleri ve sergileri arasında kürasyonunu AGORAMA, Londra’nın yaptığı (2019); Swayze ffect (Swayze Etkisi), Platform Southwark 404 – Resistance at Digital Age (Dijital Çağda Direniş), RAGE Collective, CFCCA, Manchester (2019); For the Time Being (Şimdilik), The Photographers’ Gallery, kürasyon CCA Royal College of Art, Londra (2019); Digital Diaspora (Dijital Diaspora), Studio 44, Stockholm (2019); Summer Show (Yaz Gösterisi), Florence Trust, Londra (2018) ve Triennial of Photography (Fotoğraf Trienali), Hamburg (2018) sayılabilir.
https://www.tamarakametani.com/
Georgios Makkas 1977’de Atina’da doğdu ve erken yaşlardan itibaren fotoğrafla yakından ilgilenmeye başladı. Birleşik Krallık, Newport’ta Belgesel Fotoğrafçılığı programından mezun oldu. Arnavutluk’un kırsal kesimlerinden kentlere göç konusundaki çalışması Observer Hodge Ödülleri’nde birinci seçildi. 2010 yılında Polonya’nın Poznan kentindeki Academy of Fine Arts’ın ’SETSE’ rezidans programına sanatçı olarak kabul edildi. İşleri, Londra’da National Portrait Gallery’de, Atina Fotoğraf Festivali’nde, Rethymno MedPhoto Festivali’nde, Valensiya Fotonoviembre’de, Reggio Emilia Fotografia Europea’da, Pordenone Le Voci dell’Inchiesta’da, New York DUMBO Arts Festivali’nde ve İstanbul Tasarım Bienali’nde sergilendi. Ayrıca Selanik Fotoğraf Müzesi’nde de kalıcı bir sergisi yer aldı. Makkas, mercek bazlı medyalar yoluyla belleğin korunmasıyla ilgileniyor. İnsanların portre fotoğraflarını çekmekten, hikâyelerini dinlemek ve filme almaktan, ayrıca kentlerin yok olan yüzlerini belgelemekten hoşlanıyor.
https://www.gmakkas.com/about/index
Ioana Man mimarlık, set tasarımı ve eleştirel uygulamalar alanlarında farklı disiplinleri bir araya getiren bir tasarımcı. Alternatif gelecekleri biçimlendirmek, yaratmak ve yeniden tahayyül etmek için mimari, set tasarımı ve ritüeller arasında yeni karşılaşmalar ortaya çıkarıyor. Bu günlerde mimarları ve uygulayıcı konumdaki bilim insanlarını mikroskopik ölçeğe daha da yaklaştıracak uzun soluklu bir proje üzerinde çalışıyor. Open Platform’un talebiyle Wellcome Collection için hazırladığı çalışması, Londra’da Architectural Association’da sergilendi.
www.ioanaman.com
www.probiotic-rituals.com
Theo Prodromidis, Yunanistan’ın Atina kentinde yaşayan bir görsel sanatçı ve yönetmen. Çalışmaları Galerija, State of Concept, Haus Der Kulturen Der Welt, 1. ve 5. Selanik Bienali, 4. Atina Bienali, Werkleitz Zentrum für Medienkunst ve Haus der Kulturen der Welt gibi galerilerde, müzelerde ve festivallerde sergilendi ve gösterildi. 2017’den bu yana National and Kapodistrian University of Athens’ta Bilim Felsefesi ve Tarihi bölümünde Risk Değişimi programında misafir sanatçı olarak görev alıyor ve Open School for Immigrants of Piraeus’ta gönüllü olarak çalışıyor. Institute Of Radical Imagination ve Solidarity Schools Network üyesi. 2019-2020 yıllarında ise Stavros Niarchos Vakfı Sanatçı Destek Programı’nda sanat eserleri kurulu üyesi olarak çalışmalarını yürütmeye devam edecek. www.theoprodromidis.info
Yağmur Uyanık San Francisco’da yaşayan mimarlık, yeni medya ve müzik alanlarında çalışan Türkiyeli bir sanatçı. Çalışmalarında ışık, ses ve mekânı kullanarak yer değiştirme araçlarını yaratıyor, böylelikle tekrarlama, süreç ve elle tutulamazlığa odaklanıyor. Amacı dijital medyanın sınırlarını, fiziksel bir deneyime dönüştürünceye kadar genişletmek. Uyanık, yüksek lisans derecesini Fulbright bursuyla okuduğu San Francisco Art Institute, Sanat ve Teknoloji bölümünden aldı. İşleri, Ars Electronica, Sonar +D, Signal Light Festival, MUTEK, Exploratorium, California Academy of Sciences ve Diego Rivera Gallery gibi enstitülerde uluslararası düzeyde sergilendi.
https://yagmuruyanik.com
Bu yayın Avrupa Birliğinin maddi desteği ile hazırlanmıştır. İçerik tamamıyla British Council’ın sorumluluğu altındadır ve Avrupa Birliğinin görüşlerini yansıtmak zorunda değildir
Furtherfield Gallery at the McKenzie Pavilion is located in the middle of Finsbury Park in North London, across the children’s playground from the cafe, next to the boating pond. Accessible between the gates near Finsbury Park Station and Manor House Station.
Изложба радова насталих кроз сарадњу и размену информација између турских, грчких, српских и британских уметника који покушавају да остваре транслокалну солидарност на локалном нивоу, у нашем хипер-повезаном свету.
SEE IMAGES FROM THE PRIVATE VIEW
TransLocal Cooperation exhibition, Connect for Creativity from Furtherfield on Vimeo.
Откада је наш свет постао многоструко увезан, можемо истовремено боравити или кретати се по многоструким физичким и виртуелним просторима. Последица је да се, као појединци, све више поистовећујемо са већим бројем места или култура. Овај друштвени и културни аспект глобализације често се описује као “транслокалност”(translocality), што је ситуација у којој се догађаји, условљености и везе могу брзо преносити са једног на друго место.
Ова изложба, и радови изложени на њој, баве се питањем како се треба организовати да бисмо могли водити рачуна једни о другима, на даљину и без обзира на разлике између наших локалних заједница. Приказан је избор радова настaлих током боравака турских, грчких, српских и британских уметника на уметничким и технолошким резиденцијама, у креативним центрима какви су Радионица (ATÖLYE) у Турској, биос у Грчкој и Нова искра у Србији. Кроз ове уметничке радове, поставља се питање како можемо да подржавамо многоструке идентитете и креативне изразе кроз отварање према другима и успостављање нових веза ради јачања сарадње и ширења емпатије.
Уметничке радове одабрао је наш транслокални тим турских, грчких, српских и британских кустоса, специјално за ову изложбу која се ослања на читав низ различитих медија и технологија, од виртуелне реалности и тродимензионалног штампања, па све до пробиотичке ферментације и етнографских докумената. Уметници визуелно приказују потешкоће и проблеме народа, култура и идеја расељених у простору и времену, постављајући питања о томе како их можемо преиспитати и поново вредновати ради веће транслокалне солидарности и боље размене информација у свету који се убрзано мења.
Остављајући по страни границе између овде и сада, тамо и онда, обухватајући на истом месту поплаве и расељавања у Хасан-Кејфу у Турској и избацивање грађана из станова у у Београду, у Србији, уметници користе ову прилику да проуче и испитују ефекте глобализације на поједине земље, али и да истакну као најважније питање шта треба учинити да би се сазнања о тим локалним бригама проширила изван оквира тих заједница, како да се на њих одговори и успоставе везе неспутане границама и различитим културама.
Реч је о 18-месечном пројекту који води Британски савет, у сарадњи са Атолие и Универзитетом Абдуллах Гул у Турској, те организацијама биос у Грчкој и Нова искра у Србији. Пројекат је део програма интеркултуралног дијалога који води Институт Јунус Емре, а суфинансирају га Европска унија и Република Турска. Пројекат има за циљ формирање мреже креативних центара широм Европе, са циљем подстицања креативног истраживања и сарадње који ће допринети изградњи кохезивнијег, отворенијег и боље повезаног цивилног друштва.
Програм уметничких и технолошких резиденцијалних боравака уметника из Грчке, Србије, Турске и Велике Британије у фокусу има искуство интеркултуралне сарадње. ,,Повежи се ради креативности“ је програм који је истовремено реализиован у Атини, Београду и Истанбулу кроз симултане боравке уметника у сваком од ових градова, који су били домаћини за укупно 12 учесника. Учесници су током свеобухватног шестонедељног програма откривали како умрежене културе могу допринети јачој повезаности ради успешнијег суочавања са неизвесностима и променама које доноси савремени живот.
Уметничка дела представљена су у галерији ,,Фердерфилд“, у срцу парка Финсбури. Финсбури Парк је урбани зелени простор који сваке недеље користи око 55.000 људи, а налази се у кварту који стоји на граници три лондонска округа. За тај кварт кажу да је “супер-разноврстан”, јер се у њему говори око 200 језика који припадају великим имигрантским заједницама. У овом делу града лоциране су највеће турске и грчке заједнице у Енглеској, а повезан је и са највећом српском заједницом у Енглеској, настањеном у западном Лондону.
„Отворене новине“ (Не можете избацити покрет) Теа Продромидиса (Theo Prodromidis) – у сарадњи са Teoдоросом Кариотисом, Тоњом Катерини, Статисом Митропулосом, Немањом Пантовићем и Аном Виленицом – Açık Gazete (Отворене новине)
Ова студија, која се бави процесима који доводе до све чешће појаве избацивања људи из станова у Србији, повезује се са грчким контекстом у коме законски и правни оквир за заштиту првобитних станара „истиче“ у априлу 2020. године. Ово колективно дело, створено уз помоћ штампача, служи и делује као средство информисања о борбама које се воде у контексту све веће глобалне стамбене кризе.
Download and distribute your own copies now
Пробиотички ритуали (Probiotic Rituals) – Јоана Ман
Градови су сложени екосистеми и људско присуство у њима зависи од слојевитих односа пажње која им се посвећује. Пробиотички ритуали (Probiotic Rituals) теже стварању нових обичаја за живот људи у граду, који обухвата много више од самих односа међу људима. Скалирани микроби, интерфејс проширене реалности, вебстранице и низ других ритуала, изједначавају људског посматрача са зујањем биосфере и показују зависност заједнице од микроскопског живота. Ритуали и слике живота међу разним врстама развијају процесе за побољшање суживота у коме се обраћа пажња и на оне ситније учеснике градског живота.
Самостално стварање (Kendikendiniyetiştirme): Yağmur Uyanık – „Формирање слојева постојања са“ (Selfmaking: Layers of Becoming With)
Скулптура од пешчара, настала уз помоћ 3Д штампача, хибридног је карактера, створена спајањем дигиталних модела две “оригиналне” скулптуре у Британском музеју (British Museum): скулптуре Александра Македонског трећег (познатог као Александар Велики); и старо-грчког Перикла. “Самостално стварање” комбинује звук и скулптуру, показујући како стварање, преношење и чување културног знања почива на географским контекстима, обрасцима одлазака и останка без домовине расељавања и апатридије. Пројект приказује како се индивидуалне приче и колективно сећање обликују кроз културно власништво, културну валуту и кроз симболичка значења која су им својствена.
Ток свести – Пећине Хасанкеифа – Еми Бакарак (Emmy Bacharach), 2019.
У форми искуства виртуелне стварности, овај рад скреће пажњу на локални и транслокални значај Хасанкеифа, древног града који се налази на југу Турске, а угрожен је пројектом Бране Илису (Ilisu Barajı), која прети да подигне водостај реке Диџле и поплави овај град. Хасанкејф је представљен уз коришћење фотограметрије и визуелног материјала сакупљеног са терена, пружајући људима јединствено окружење пећина, а већина ових пећина биће временом поплављена. Публика зна шта ће вода донети, и да ће пећине полако бити потопљене – искуство које је одјекнуло траумом расељеног локалног становништва.
Уклесано у камену – Тамара Каметани
„Право да будеш заборављен“ као део ГДПР-а (Опште уредбе Европске Уније о заштити података), указује на уклањање негативних информација са интернетских листа за претрагу у одређеним дискутабилним ситуацијама. ”Уклесано у камену” (Set In Stone) представља поетичну медитацију о утицају материјала на разлчичите аспекте транслокалних култура који су често нематеријалне природе. Док на мрежама букте полемике у вези легитимног коришћења, злоупотреба приватности и слободе говора, овај рад користи фразе о животу чињеница руком уклесаних у атински мермер, изазивајући историјске рефлексије или урезивање резултата ових акција у памћење, на мрежи и изван ње.
”Четири станице до Куртулуса” (Four stops to Kurtuluş) – Георгиос Макас (Georgios Makkas)
Овај вишеканални видео бави се округом Куртулуш, који је кроз историју био познат као „Мала Атина“ (на турском – Küçük Atina) због својих више од 20.000 становника грчког порекла. Данас је ово космополитско насеље дом турске, грчке, арменске, курдске и јеврејске заједнице, док његов историјски грчки утицај и број становника и даље опадају. Фокусиран на интервјуе са Грцима који живе у региону, Макасов рад покушава да сачува сећање на „Стари Куртулуш“ (“Еski Kurtuluş”) чиме користи прилику да документује нешто што ће ускоро заувек нестати.
Рут Катлоу (Ruth Catlow), Лина Џуверовић, Диана Георгију, Хума Кабакчи.
Фердерфилд (Furtherfield)
Фердерфилд је најстарији центар за уметност и технологију у Лондону, давно основан и дубоко укорењен. Са више од 20 година искуства, преко 50 реалиѕованих изложби и више од 100 међународних партнерстава, развили смо експертизу у алтернативним системима организације и здруженог стварања. Наш рад су представили ББЦ (BBC), Гардијан (Guardian), Нови научник (New Scientist), Wired, the Art Newspaper и Hyperallergic. Истакнута на мапи подземне железнице на станици Пикадили (Piccadilly Underground line) поред главних знаменитости као што је Бакингемска палата (Buckingham Palace), галерија Фердерфилд налази се у власништву локалне управе Харингеј што је локална власт са највећом неједнакошћу у дохотку у Британији. Покушавамо да произведемо дела која људима дају осећај заједничког власништва над њиховим животима и местима у којима бораве.
https://www.furtherfield.org/
Британски савет
Британски савет је британска међународна институција која се бави британским културним односима и могућностима у области образовања. Радимо са више од 100 земаља у домену уметности и културе, енглеског језика, образовања и цивилног друштва. Прошле године директно смо стигли до више од 65 милиона људи. Ако укључимо и онлајн публикације, стижемо до 731 милиона људи. Ми дајемо позитиван допринос земљама са којима радимо отварањем могућности, успостављањем веза, стварањем атмосфере поверења и утицањем на промене у начину живота. Основана 1934. године, наша институција је јавна и добротворна организација из Велике Британије створена путем краљевског едикта. Од владе Велике Британије добијамо грант који представља 15 процената нашег основног фонда.
https://www.britishcouncil.org.tr
ATÖLYE is a 21st-century creative organization with an award-winning Strategic Design Studio that is nested within a creative hub. A is a member of the European Creative Hubs Network and is represented in the Steering Committee. ATÖLYE is also part of the kyu Collective, a collective of strategically curated creative businesses whose purpose is to be a source of creativity which propels economies and societies forward. ATÖLYE’s work encompasses all facets of creative consulting including strategy, design, architecture, and technology. It provides these services through a unique modern network of practitioners. https://atolye.io/en/home/
БИОС
БИОС је центар савремене уметности и умрежених медија у Атини. БИОС је флексибилно мултифункционално подручје које обухвата два простора за музику уживо, четири бара, простор за позориште/перформанс, простор за пробе, канцеларију за графички дизајн, биоскоп и просторе за уметничћке инсталације.
https://www.bios.gr/
НОВА ИСКРА
Нова Искра има пионирску улогу међу креативним хабовима на Балкану. Нова Искра је настала на идеји стварања конкретних веза између креативних индустрија, технологије и људи како би се подржало критичко размишљање, неговале идеје и подржале дизајнерске организације уз развијање пословања оријентисаног ка будућности. Док стреми ка будућности, Нова Искра не губи из вида потребе стварности, која је у стању непрестане промене. https://novaiskra.com/en/
УНИВЕРЗИТЕТ АБДУЛЛАХ ГУЛ
Прве кораке ка оснивању Универзитета Абдуллах Гул предузели су 2007.године Општинско веће града Кајсери и значајни појединци у граду. Циљ је био подићи образовни профил у Кајсерију у складу са властитом визијом развоја града. Универзитет, прихватајући ту част, добио је име по 11. Председнику Републике Турске Абдулаху Гулу. Овај универзитет настоји да се уврсти међу високо-квалитетне елитне универзите у Турској не заостајући у надметању са другим међународним институцијама. То је први државни универзитет у Турској подржан од стране фондације. Званично је основан 21. јула 2010. године. Универзитет Абдуллах Гул (AGÜ) примио је своје прве студенте у академској 2013 – 2014. години. Универзитет је лоциран на тлу где се налазио први турски индустријски комплекс и сада је на путу да се претвори у образовну институцију историјског значаја.
http://www.agu.edu.tr/
CFCU- ЦЕНТРАЛНА ЈЕДИНИЦА ЗА ФИНАНСИЈЕ И УГОВОРЕ.
Након прихватања Турске као земље кандидата на Самиту Савета Европе у Хелсинкију, 10. и 11. децембра 1999. године., промењен је Главни оквир за финансијску сарадњу Турске и ЕУ, Финансијска подршка ЕУ усмерена је на пред-приступне циљеве и коначно пуноправно чланство. Ова промена навела је Турску да оснује систем за финансирање уговора о активностима успостављања „Децентрализованог система примене“ (MOUS). Као извршна агенција, Централна јединица за финансије и уговоре одговорна је за укупни буџет, тендере, уговоре, плаћања, рачуноводство и питања финансијског извештавања за пружање свих услуга, материјала, послова и грантова у контексту програма финансираних од Европске Уније (ЕУ). Под одговорношћу лица надлежног за одобравање програма (СОП), Централна јединица за финансије и уговоре, осигурава да се поштују правила, прописи и процедуре ЕУ везане за тендере и да функционише одговарајући систем извештавања. Централна јединица за финансије и уговоре повезана је са Под-секретаријатом за трезор, који је административно одговоран за финансијско управљање програмима које финансира ЕУ.
https://www.cfcu.gov.tr/
ИНСТИТУЦИЈА ЈУНУС ЕМРЕ
Фондација Јунус Емре је јавна организација која је основана са циљем да доприноси повећању културне размене и промовише пријатељство између Турске и других земаља, да стави на располагање релевантне документа у свету, да промовише Турску, турски језик, историју, културу и уметност, да пружа услуге и обавештења људима у иностранству у вези са турским језиком, културом и уметносшћу који желе да студирају у иностранству, у Турској. Институт Јунус Емре као институција повезана са фондацијом, поред наставка рада на достизању циљева овог закона за подучавање турског језика у културним центрима основаним у иностранству, спроводи културне и уметничке активности на промоцији наше земље и подржава научна истраживања.
https://www.yee.org.tr/en
ИНТЕРКУЛТУРАЛНИ ДИЈАЛОГ
Програмом Интеркултурални дијалог измећу ЕУ и Турске, управља институција Јунус Емре, која промовише културни дијалог између ЕУ и Турске, окупљајући различите институције различитог културног профила у контексту пружања финансијске подршке уметности и култури.
https://icd.yee.org.tr/
Еми Бакарак (Emmy Bacharach) је просторни практичар, аудио-визуелна уметница и ДЈ која ради на пресеку архитектуре, звука, филма и имерзивних технологија. Рад уметнице истражује друштвене, политичке и просторне могућности усвајања дигиталних технологија. Еми је завршила постдипломски програм на aрхитектури, на Универзитету Кембриџ (University of Cambridge), касније је завршила магистарски програм на Краљевском колеџу уметности, где почиње да се бави покретним сликама, звуцима, имерзивним (свепрожимајућим) технологијама. Њена инсталација “Proxy Architecture (Прокси Архитектура)”, приказана је у оквиру Волуметријске екологије у Дигиталним студијама Goldsmiths – Инсталацијски радови на изложби у окружењу, телима и световима за размишљање уронио је публику у виртуални свет, плутајући град дигиталних делова Истанбула, спекулирајући о колективном потенцијалу виртуалног простора. Истраживачки пројекат „Сонична урбанизација у Детроиту: Технологија у смислу просторног покрета“ говори о утицају урбаног простора на музичку суб-културу расправљајући о техно’-продукцији и звучној колективности за просторну агенцију у контексту постиндустријске урбане ситуације у Детроиту. Суоснивач је компаније ,,Xcessive Aesthetics,,То је интердисциплинарни дизајнерски колектив, који истражује проширену стварност у изграђеном окружењу
https://www.rca.ac.uk/students/emmy-bacharach/
Рут Катлоу (Ruth Catlow), је оснивач и уметничка директорка Мorefield-а. Она је успешни стручњак који се бави ослобађањем мрежних култура, пракси и поезије. Сајт је организовао више од 60 изложби дигиталних уметности око алтернативних економија и заједничких тема. Ауторка је бројних публикација о уметности, технологији и друштвеним променама, а била је главни говорник и уредник међународно признатих Blockchain – Уметници који размишљају. Освојила је награду Центар за креативну економију Европе ‘NICE’, blockchain и арт лабораторија серије DAOWO, 2019. године од стране Ben Vickers (Serpantin) и Goethe-Institut. Она је директорка DECAL-а – Децентрализоване уметничка лабораторија, која развија међуиндустријска партнерства за нове економске моделе уметности.
Др Лина Џуверовић, је кустос и предавач у области уметничке политике и менаџмента на Лондонском универзитету – Колеџ Биркбек. Њено истраживање фокусира се на начине на које би област савремене уметности могла да постане центар солидарности и да доприноси учвршћивању заједница. Лина је претходно предавала на Универзитету Рединг, на Институту за савремену уметност (ИЗК), у ТУ у Грацу, у Аустрији, била је метнички директор Фондације „ Калверт 22,“ као и и оснивач и директорка агенције “ Електра“ са седиштем у Лондону. Радила је на пословима кустоса у ICA (Institute for Contemporary Art) и у Центру Лукс, у Лондону, као и на бијеналу Моментум у Норвешкој. 2006.године,била је сарадник кустошког програма „Десибел“, под покровитељством Уметничког савета Енглеске (Arts Council, England).
Диана Георгију (Diana Georgiou), писац и кустос која живи у Лондону. У свом кустошком раду користи различите, феминистичке и антиколонијалне праксе и теорије како би створила подручја сусрета која могу унапредити дијалог, експериментирање и сарадњу унутар и изван институционалних параметара. Најновији заједнички пројекат Eco Futures (Лондон, 2019), фокусирао се на ефекте еколошких питања нација, раса и сексуалности и укључивао је 10 партнерских организација уз учешће више од 70 уметника, теоретичара и активиста. Међу одабраним пројектима били су; видео уметничка изложба Земље у транзицији, Изложба : Хормони на раскрсницама науке и уметности (Лондон, Lincoln, Барцелона, Болоња, 2017-18); Deep Trash (Дубоко смеће), Уметнички програм уживо (Лондон, 2017-18); The Showroom, ICA, Space Studios ve Raven Row (Лондон, 2015); двонедељни програм ,,Now You Can Go, (Сада можеш да идеш) који је општеприхваћен као феминистичка мисао, уметност и активизам. Диана је докторирала јвизуалну културу на Goldsmiths-у, Универзитет у Лондону. На иновативан начин описује однос између феминистичке психоаналитичке теорије, уметничког писања и субјективности.
Хума Кабакчи (Huma Kabakcı) (рођена 1990.године, у Лондону) Колекционар друге генерације која живи и ради између Лондона и Истанбула, Независни је кустос и оснивач – директор Отвореног простора (Open Space). Хума Кабакчи, дипломирала је на курсу рекламе и маркетинг на Колеџу за комуникације у Лондону и магистрирала је Савремене уметности на Краљевском колеџу уметности. Радила је у Енглеској и Турској у разним галеријама, музејима и акцијским кућама укључујући Одељење за продају дела савремене уметности „Sotheby“ (у Лондону), Галерија Албион (у Лондону) и Музеј Пера (у Истанбулу). Хума Кабакчи, посебно се занима турско-блискоисточном савременом уметношћу и савременом уметношћу која се приказује у Лондону. Њена кустошка истраживања и аналазе се често односе на дијаспору, попут миграција, културног идентитета, интер-културалног дијалога и сећања. Доприносила је изради публикација као што су Border_less, FAD Magazine, Guggenheim Blog, IAN (Istanbul Art News) и SYRUP Magazine. Хума Кабакчи, је завршила кустошки курс на Liverpool Bienalе у Ливерпулу 2018. године. Најновији пројекат зове се ,,Додир понуде“, (Лондон), организован је од стране Open Space, где је кустос Инес Нето дос Сантос (Inês Neto dos Santos).
Тамара Каметани (Tamara Kametani), је словачка уметница из Лондона. Рођена је у Словачкој, али ради у различитим окружењима, укључујући и рад на инсталацијама, видео, фотографију и скулптуру. Кључна питања у њеном раду су односи између власти, надзора, приватности и приступа информацијама. Посебно је занима улога коју технологија игра у изградњи савремених и историјских наратива и нова искуства која она пружа. 2017. године магистрирала је из Праксе савремене уметности на Краљевском факултету уметности. Тамара Каметани је учествовала у већем броју уметничких резиденција и излагала на међународном нивоу. Међу најновијим комисијама и изложбама налази се: Swayze ефекат (Swayze effect), AGORAMA, Лондон (Лондон) (2019) кустос Platform Southwark; 404- Отпор у дигиталном добу (404-Resistance in the Digital Age) , RAGE Collective, CFCCA, Manchester (2019); За сада (For the Time Being) Галерија Уметника Фотографије, Лондон (2019). Кустос је CCA Краљевске колеџ за уметност; Дигитална дијаспора, Студио 44, Стокхолм (2019);Summer Show, Florence Trust, Londra (2018) ve Triennial of Photography, Hamburg(2018).
https://www.tamarakametani.com/
Георгиос Маккас (Georgios Makkas)
Рођен је у Атини 1977. године. Од раног детињства веома су га интересовале професије везане за Документарну фотографству. Тај студиј је завршио у Њупорту, у Енглеској. Освојио је низ признања и прво место, награду ,,Observer Hodge Award”, zahvaqujući свом радu o становништву руралне Албаније. Маккас je у 2010. години, bio уметник-резидент у Познану, где је учетвовао на резиденцијалном програму „СЕТСЕ“ на Пољској Академији ликовних уметности. Његов рад је изложен у Националној галерији портрета у Лондону, на Атинском фотографском фестивалу, Med-photo Festivalnу Ретимну, Foto Noviembre, Валенциа, Фотографиа Еуропеа у Регио Емилиа, (Le Vocidell’Inchiesta) у Порденонеу, ДУМБО АртФестивал у Њујорку и на Истанбулском бијеналу дизајна и такође је организован у сталној колекцији Музеја фотографије у Солуну. Макас, се бавио чувањем сећања кроз објектив. Ова његова апликација фотографисањa портрета, слушање причa и снимање прича људи, документовање несталог лица градова. За више информација: https://www.gmakkas.com/about/index
Јоана Ман (Ioana Man), је мултидисциплинарни дизајнер са архитектуром, сценографијом и критичком праксом. Њен приступ омогућава нове сусрете између областима архитектуре, науке и ритуала како би се обликовало, пронашло и редизајнирало алтернативно опредељење будућности. Тренутно је тежиште на дугорочном пројекту чији је циљ приближити архитекте микроскопској скали и научницима који је користе. Њен рад је откупљен од стране Отворене платформе у колекцији Wellcome, изложеној у Лондонском архитектонском удружењу. www.ioanaman.com
www.probiotic-rituals.com
Тео Продромидис (Theo Prodromidis), је визуелни уметник и филмски режисер који живи у Атини. Његови радови су излагани у галеријама, музејима и фестивалима као што су Галерија Нова, тање концепта, прво и пето Солунско Бијенале, Четврто Атинско Бијенале, WerkleitzZentrum Für Medienkunst и Haus Der Kulturen Der Welt. Од 2017. Године добровољно је радио на Одељењу за историју и филозофију Националног и Каподистријског Универзитету у Атини као извођач у оквиру програма Промена ризика и волантирао је у Отвореној школи „Имигранти Пиреја“. Члан је Института за радикалну имагинацију и члан Савета мреже школа солидарности. Тренутно је члан 2019-2020 -Artworks, Програм за стипендије уметничке Фондације Stavros Niarchos.
www.theoprodromidis.info
Јагмур Ујаник (Yağmur Uyanık) је турска уметница која живи у Сан Франциску и бави се областима архитектуре, нових медија и музике. Својим радовима, ова уметница истражује понављања, процесе и нематеријалне ствари стварајући медије за премештање помоћу светлости, звука и простим ширењем дигиталних медија у физичко искуство. Јагмур Ујаник је магистрирала уметност и технологију на Институту за уметност у Сан Франциску као прималац Фулбрајтове стипендије. Рад уметнице је приказан у институцијама као што су Ars Electronica, Sonar D+, Signal Light Festival, MUTEK, Exploratorium, Академија наука, у Калифорнији и у Галерији „ Diego Rivera“.
https://yagmuruyanik.com
Ова публикација произведена је уз финансијску подршку Европске уније. За њену садржину одговоран је искључиво Европски савет, па изнети ставови не морају да се поклапају са ставовима Европске уније.
Furtherfield Gallery at the McKenzie Pavilion is located in the middle of Finsbury Park in North London, across the children’s playground from the cafe, next to the boating pond. Accessible between the gates near Finsbury Park Station and Manor House Station.
Μία έκθεση έργων που προέκυψε μέσα από την συνεργασία και ανταλλαγή γνώσεων μεταξύ καλλιτεχνών από την Τουρκία, την Ελλάδα, την Σερβία και την Αγγλία σε αναζήτηση διατοπικής αλληλεγγύης σε έναν υπερσυνδεδεμένο κόσμο.
SEE IMAGES FROM THE PRIVATE VIEW
TransLocal Cooperation exhibition, Connect for Creativity from Furtherfield on Vimeo.
Το γεγονός ότι ο κόσμος μας είναι πλέον υπερσυνδεδεμένος μας έχει δώσει τη δυνατότητα να ταξιδεύουμε ή και να βρισκόμαστε ταυτόχρονα, σε διαφορετικούς φυσικούς και ψηφιακούς τόπους. Αποτέλεσμα αυτής της δυνατότητας είναι το ότι οι ταυτότητές μας καθορίζονται αυξανόμενα από παραπάνω από έναν τόπο και πολιτισμικό πλαίσιο. Αυτή η κοινωνική και πολιτισμική πλευρά της παγκοσμιοποίησης περιγράφεται συχνά με όρους «διατοπικότητας», όπου τα γεγονότα, οι συνθήκες και οι σχέσεις που συναντώνται σε μία περιοχή μπορούν να επηρεάσουν και να συνδεθούν ταχύτατα με τις ιδιαίτερες συνθήκες που επικρατούν σε μία άλλη.
Η έκθεση «Διατοπικές Συνεργασίες» και τα έργα αυτής, εξερευνούν τους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να οργανώσουμε από κοινού τις αποστάσεις και τις διαφορές μέσα αλλά και προς όφελος των διατοπικών μας κοινωνιών. Η έκθεση παρουσιάζει μία επιλογή έργων που δημιουργήθηκαν από καλλιτέχνιδες και καλλιτέχνες με καταγωγή από την Τουρκία, την Ελλάδα, την Σερβία και το Ηνωμένο Βασίλειο κατά τη διάρκεια της συμμετοχής τους σε residencies στο ATÖLYE στην Τουρκία, Bios στην Ελλάδα και Nova Iskra στην Σερβία. Τα έργα θέτουν το ερώτημα πώς πιθανά θα μπορούσαμε να γιορτάσουμε αυτές τις πολλαπλές ταυτότητες και τις δημιουργικές εκφράσεις τους καθώς μοιραζόμαστε αυτές τις νέες συνδέσεις και είμαστε ανοιχτοί για μεγαλύτερη συνεργασία και ενσυναίσθηση.
Τα έργα επιλέχθηκαν από την επιμελητική ομάδα μας που απαρτίζεται από επιμελήτριες με καταγωγή από την Τουρκία, την Κύπρο, την Σερβία και την Αγγλία, και περιλαμβάνουν μέσα και τεχνολογίες που ποικίλλουν από εικονική πραγματικότητα και 3D printing έως προβιοτική ζύμωση και εθνογραφική τεκμηρίωση. Οι καλλιτέχνες εξερευνούν τις προκλήσεις των ανθρώπων, των πολιτισμών και των ιδεών που έχουν εκτοπιστεί χωρικά και χρονικά, καθώς και τις δυνατότητες επανεκτίμησης και επαναδιαπραγμάτευσής τους με στόχο την διατοπική αλληλεγγύη και την ανταλλαγή γνώσης μέσα σε έναν συνεχώς μεταβαλλόμενο κόσμο.
Ανάμεσα στο εδώ και τώρα, το εκεί και τότε, μεταξύ της ορμητικής και εξελισσόμενης μετατόπισης των ανθρώπων στο Hasan Keyif της Τουρκίας και τον εκτοπισμό των πολιτών που υφίστανται εξώσεις στο Βελιγράδι της Σερβίας, οι καλλιτέχνες εξετάζουν τις επιδράσεις της παγκοσμιοποίησης σε συγκεκριμένες γεωγραφικές περιοχές και αναδεικνύουν το πώς τα «τοπικά» ζητήματα μπορούν να πληροφορήσουν και να δώσουν απαντήσεις με έναν τρόπο που υπερβαίνει τα σύνορα και τα πολιτισμικά πλαίσια.
To 18μηνο έργο Connect for Creativity πραγματοποιείται υπό την εποπτεία του Βρετανικού Συμβουλίου σε συνεργασία με το ATÖLYE και το Abdullah Gül University στην Τουρκία, το Bios στην Ελλάδα και το Nova Iskra στην Σερβία. Το έργο είναι μέρος του προγράμματος Intercultural Dialogue που πραγματοποιείται από το Yunus Emre Institute και συγχρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Δημοκρατία της Τουρκίας. Το έργο στοχεύει στη δημιουργία ενός δικτύου δημιουργικών κόμβων ανά την Ευρώπη το οποίο θα προάγει τις δημιουργικές αναζητήσεις και συνεργασίες και θα συμβάλλει σε μία πιο συνεκτική, ανοιχτή και συνδεδεμένη κοινωνία των πολιτών.
Το Πρόγραμμα Art and Technology Residency εστιάζει στην διαπολιτισμική συνεργατική εμπειρία και φέρνει κοντά καλλιτέχνες από την Ελλάδα, την Σερβία, την Τουρκία και την Αγγλία. Το πρόγραμμα διεξήχθη παράλληλα στην Αθήνα, το Βελιγράδι και την Κωνσταντινούπολη και φιλοξένησε τέσσερις καλλιτέχνες σε κάθε πόλη, συνολικά δώδεκα συμμετέχοντες στο πρόγραμμα. Μέσω του προγράμματος που διήρκησε έξι εβδομάδες οι συμμετέχοντας διερεύνησαν το πώς οι δικτυωμένες κοινωνίες μπορούν να αναπτύξουν μεγαλύτερη συνοχή έτσι ώστε να αντιμετωπίσουν την αβεβαιότητα και τις μεταβολές που χαρακτηρίζουν τον σύγχρονο τρόπο ζωής.
Τα έργα εκτίθενται στην γκαλερί Furtherfield, στην καρδιά του πάρκου Finsbury. Ένας αστικός πράσινος χώρος που χρησιμοποιείται από περίπου 55.000 άτομα κάθε εβδομάδα, το πάρκο Finsbury βρίσκεται στα σύνορα τριών δήμων του Λονδίνου, σε μία πολυπολιτισμική γειτονιά, με περίπου 200 διαφορετικές γλώσσες να ομιλούνται τοπικά από μεγάλες κοινότητες μεταναστών. Συγκεκριμένα, η περιοχή στεγάζει τις μεγαλύτερες τουρκικές και ελληνικές κοινότητες της Αγγλίας και συνορεύει με την μεγαλύτερη σερβική κοινότητα στο Δυτικό Λονδίνο.
Θεόδωρος Καρυώτης, Τόνια Κατερίνη, Στάθης Μητρόπουλος, Nemanja Pantovic και Ana Vilenica
Το έργο διερευνά τις διαδικασίες που οδήγησαν σε ένα μεγάλο κύμα εξώσεων στην Σερβία και το συνδέει με την ελληνική πραγματικότητα όπου το νομικό πλαίσιο για την προστασία της πρώτης κατοικίας είναι προγραμματισμένο να «λήξει» τον Απρίλιο του 2020. Πρόκειται για μία έκδοση που έχει παραχθεί συλλογικά και λειτουργεί ως ένα όχημα πληροφόρησης για τους αγώνες στο πλαίσιο μίας διαρκώς αυξανόμενης παγκόσμιας στεγαστικής κρίσης.
Κατεβάστε και μοιραστείτε τα δικά σας αντίτυπα τώρα
Προβιοτικές Τελετουργίες, Ioanna Man
Οι πόλεις είναι πολύπλοκα οικοσυστήματα και η ανθρώπινη ύπαρξη εντός αυτών εξαρτάται από διαστρωματωμένες σχέσεις φροντίδας. Οι Προβιοτικές Τελετουργίες επιδιώκουν να καθιερώσουν νέες συνήθειες για μία ζωή στην πόλη που δεν συμπεριλαμβάνει μόνο τον ανθρώπινο παράγοντα. Μεγεθυμένα μικρόβια, επαυξημένη πραγματικότητα, ένας διαδικτυακός τόπος και μία σειρά τελετουργιών καθιστούν τον ανθρώπινο παρατηρητή ισότιμο με τον βόμβο της βιόσφαιρας και αναδεικνύουν την εξάρτηση της κοινωνίας από την μικροσκοπική ζωή. Τελετουργίες και εικονογραφίες ποικίλων οργανισμών αναπτύσσουν μία διαδικασία για την βελτίωση της συνύπαρξης με τα μικρότερα στοιχεία της πόλης.
Το ποιείν του εαυτού: επίπεδα του συν-γίγνεσθαι, Yağmur Uyanık
Ένα 3D printed γλυπτό από ψαμμίτη που απεικονίζει έναν υβριδικό χαρακτήρα ο οποίος δημιουργήθηκε από την ένωση των ψηφιακών μοντέλων δύο «αυθεντικών» γλυπτών του Βρετανικού Μουσείου: του Αλεξάνδρου ΙΙΙ του Μακεδόνα (Μέγας Αλέξανδρος), και του Περικλή της αρχαίας Ελλάδας. To έργο συνδυάζει τον ήχο και την γλυπτική, τονίζοντας πως η δημιουργία, η διάδοση και η προστασία της πολιτισμικής πληροφορίας βρίσκονται στα θεμέλια των γεωγραφικών συνθηκών, των μοτίβων εκτοπισμού μετατοπίσεων και της ανιθαγένειας (statelessness). Διερευνά το πώς η ατομική αφήγηση και η συλλογική μνήμη διαμορφώνονται μέσα από την πολιτισμική περιουσία, την πολιτισμική κληρονομιά και τις συμβολικές τους ερμηνείες.
Ροή Συνείδησης / Οι Σπηλιές του Hasankeyf, της Emmy Bacharach
Έχοντας τη μορφή μιας εμπειρίας εικονικής πραγματικότητας, το έργο αυτό εφιστά την προσοχή στην τοπική και διατοπική σημασία του Hasankey, μίας αρχαίας πόλης στην νοτιοανατολική Τουρκία, η ύπαρξη της οποίας απειλείται από το πρότζεκτ Ilisu Dam – που θα προκαλέσει την άνοδο της στάθμης του ποταμού Τίγρη και το επακόλουθο πλημμύρισμα της πόλης. Το έργο αναπαριστά το Hasankey χρησιμοποιώντας φωτογραμμετρία και οπτικό υλικό που έχει συλλεχθεί από την περιοχή, δίνοντας μία γεύση από το μοναδικό περιβάλλον των σπηλαίων, πολλά από τα οποία σύντομα θα πλημμυρίσουν. Ο θεατής βιώνει την εμπειρία από τη θέση του νερού και έτσι, όσο τα σπήλαια σταδιακά βυθίζονται, μία συνθήκη που ομοιάζει με το τραύμα του εκτοπισμένου τοπικού πληθυσμού.
Επάνω στην Πέτρα, της Tamara Kametani
Ως μέρος του GDPR (Γενικός Κανονισμός Προστασίας Δεδομένων της Ευρωπαϊκής Ένωσης) το «δικαίωμα στη λήθη» σημαίνει ότι ένα άτομο μπορεί, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, να αιτηθεί να αφαιρεθούν αρνητικές πληροφορίες που το αφορούν από λίστες αναζήτησης. Το Set in Stone αποτελεί έναν ποιητικό διαλογισμό σχετικά με την επίδραση των υλικών σε φαινομενικά άυλες πτυχές των διατοπικών πολιτισμών. Εν μέσω οργισμένων συζητήσεων σχετικά με τις νόμιμες χρήσεις και παραβιάσεις τόσο της ιδιωτικότητας όσο και ελευθερίας έκφρασης στο διαδίκτυο, το λεργο παρουσιάζει φράσεις για τη ζωή των δεδομένων, χαραγμένες με το χέρι σε αθηναΐκά μάρμαρα, με σκοπό την πρόκληση μιας ιστορικής αντανάκλασης, ή έστω μιας υπενθύμισης των συνεπειών των πράξεων εντός και εκτός των δικτύων.
Τέσσερις στάσεις για τα Ταταύλα (Kurtuluş), του Γεώργιος Μάκκας
Το πολλαπλών καναλιών αυτό βίντεο εξερευνά τη γειτονιά των Ταταύλων (Kurtuluş), που είναι γνωστή ιστορικά ως «Μικρή Αθήνα» (“Küçük Atina” στα Τουρκικά), λόγω ενός ελληνικού πληθυσμού μεγαλύτερου των 20,000 ανθρώπων. Η κοσμοπολίτικη αυτή γειτονιά σήμερα αποτελεί στέγη για τουρκικές, ελληνικές, αρμένικες, κουρδικές και εβραϊκές κοινότητες, ενώ η ιστορική ελληνική επιρροή εξακολουθεί να υπάρχει. Το έργο του Μάκκα απαρτίζεται από συνεντεύξεις των Ελλήνων ανθρώπων που ζουν ακόμη εκεί (Rum), ενώ επιδιώκει να διατηρήσει τη μνήμη του «παλιού Kurtuluş» με το να καταγράψει κάτι το οποίο πρόκειται να εξαφανιστεί για πάντα.
Ruth Catlow, Lina Džuverović, Diana Georgiou, Huma Kabakcı
Το Furtherfield είναι το μεγαλύτερο (απο)κέντρο τέχνης και τεχνολογίας του Λονδίνου. Με εμπειρία μεγαλύτερη των 20 ετών, με 50+ εκθέσεις και παραπάνω από 100 διεθνείς συνεργασίες, το Furtherfield ειδικεύεται σε εναλλακτικά συστήματα οργάνωσης και συν-δημιουργίας. Το έργο του έχει προβληθεί στο BBC, το Guardian, το New Scientist, το Wired, το the Art Newspaper και το Hyperallergic. Συνυπάρχοντας στον χάρτη της γραμμής μετρό Piccadilly με κεντρικούς προορισμούς όπως το Παλάτι του Buckingham, η γκαλερί Furtherfield βρίσκεται στον δήμο Haringey – την τοπική αρχή της Αγγλίας με τα υψηλότερα ποσοστά εισοδηματικής ανισότητας. Το Furtherfield επιδιώκει να παράγει έργο που δίνει στους ανθρώπους την αίσθηση ότι είναι κάτοχοι των ζωών και των τοποθεσιών τους. https://www.furtherfield.org/
Το Βρετανικό Συμβούλιο είναι ο διεθνής οργανισμός της Αγγλίας που προωθεί τις διαπολιτισμικές σχέσεις και τις ευκαιρίες εκπαίδευσης με δραστηριότητα σε πάνω από 100 χώρες στα πεδία της τέχνης και του πολιτισμού, της Αγγλικής γλώσσας, εκπαίδευσης και της αστικής κοινωνίας. Η άμεση απήχηση του έργου του Βρετανικού Συμβουλίου τον τελευταίο χρόνο έφτασε τα 65 εκατομμύρια ανθρώπους και τα 731 εκατομμύρια ανθρώπους συνολικά, συμπεριλαμβανομένων διαδικτυακών μεταδόσεων και δημοσιεύσεων. Το Βρετανικό Συμβούλιο συνεισφέρει θετικά στις χώρες με τις οποίες συνεργάζεται, αλλάζοντας τη ζωή των ανθρώπων μέσω της προσφοράς ευκαιριών και του χτισίματος διασυνδέσεων και εμπιστοσύνης. Με έτος ίδρυσης το 1934, το British Council αποτελεί μία Αγγλική κοινωνική προσφορά με Βασιλικό Καταστατικό κι ένα δημόσιο σώμα της Αγγλίας. Λαμβάνει 15 τοις εκατό χρηματοδότηση από την Αγγλική κυβέρνηση. https://www.britishcouncil.org.tr
Το ATÖLYE αποτελεί έναν δημιουργικό οργανισμό του 21ου αιώνα, με ένα Στούντιο Στρατηγικής Δημιουργίας που στεγάζεται σε έναν δημιουργικό κόμβο. Είναι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου των Δημιουργικών Κόμβων Ευρώπης. Το ATÖLYE είναι επίσης μέλος του kyu Collective, ενός συνεταιρισμού δημιουργικών επιχειρήσεων, στόχος του οποίου είναι να αποτελεί πηγή δημιουργίας που προωθεί οικονομίες και κοινωνίες. Η δραστηριότητα του ATÖLYE περικλείει όλα τα πεδία δημιουργικής συμβουλευτικής, όπως στρατηγικές, σχεδιασμός, αρχιτεκτονική και τεχνολογία. Παρέχει τις υπηρεσίες αυτές μέσα από ένα μοναδικό, μοντέρνο δίκτυο συμμετεχόντων. https://atolye.io/en/home/
Το BIOS είναι ένας πολιτιστικός οργανισμός που από το 2002 προωθεί τις τέχνες, τους νέους δημιουργούς και τη νέα επιχειρηματικότητα στην Αθήνα. Στηρίζει τις πρωτοπόρες δημιουργικές δυνάμεις, δημιουργεί πεδία διασύνδεσης των τεχνών, της επιστήμης, της κοινωνικής και επιχειρηματικής ζωής και συμβάλλει /επιδρά στην διαμόρφωση της πολιτιστικής ταυτότητας της πόλης. https://www.bios.gr/
Το Nova Iskra είναι ένας πρωτοπόρος δημιουργικός κόμβος στα Βαλκάνια. Δημιουργήθηκε με την ιδέα να προωθήσει δεσμούς μεταξύ δημιουργικών βιομηχανιών, τεχνολογιών και ανθρώπων, με στόχο να υποστηρίξει την κριτική σκέψη, να ενισχύσει ιδέες, να σχεδιάσει οργανώσεις και να αναπτύξει επιχειρήσεις που καθιστούν ασφαλές το μέλλον, ενώ παράλληλα να παραμείνει ευαίσθητο στο συνεχώς μεταβαλλόμενο παρόν. https://novaiskra.com/en/
Τα πρώτα βήματα για την ίδρυση του Πανεπιστημίου Abdullah Gül έγιναν το 2007 από το Δημοτικό Συμβούλιο και άλλα εξέχοντα πρόσωπα της Πόλης της Καισαρείας. Στόχος ήταν η βελτίωση του εκπαιδευτικού προφίλ της Καισαρείας ώστε να συμβαδίσει με το αναπτυξιακό όραμα της πόλης. Το Πανεπιστήμιο πήρε το όνομά του από τον 11ο πρόεδρο της Τουρκικής Δημοκρατίας, Abdullah Gül, ο οποίος δέχθηκε αυτήν την τιμή. Το πανεπιστήμιο δημιουργήθηκε με στόχο να γίνει ένα υψηλά διακεκριμένο πανεπιστήμιο στην Τουρκία και να συναγωνίζεται τα διεθνή ιδρύματα. Το πανεπιστήμιο ιδρύθηκε επίσημα στις 21 Ιουλίου 2010 ως το πρώτο ίδρυμα της Τουρκίας που υποστήριζε το Κρατικό Πανεπιστήμιο. Δέχθηκε τους πρώτους του φοιτητές την ακαδημαϊκή χρονιά 2013-2014. Η εκπαίδευση λαμβάνει χώρα σε μία περιοχή της Τουρκίας όπου βρισκόταν το πρώτο βιομηχανικό σύμπλεγμα, το οποίο μεταμορφώθηκε από ένα μέρος με μεγάλη ιστορική σημασία σε έναν σημαντικό εκπαιδευτικό χώρο. http://www.agu.edu.tr/
Μετά την απόφαση της Συνόδου Κορυφής στο Ελσίνκι του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στις 10-11 Δεκεμβρίου 1999, με την οποία η Τουρκία έγινε δεκτή ως υποψήφια χώρα, το κύριο πλαίσιο της οικονομικής συνεργασίας Τουρκίας – Ευρώπης άλλαξε και η οικονομική υποστήριξη της Ευρώπης στράφηκε στους στόχους της πορείας ένταξης και τελικά της πλήρους συμμετοχής. Η αλλαγή αυτή οδήγησε την Τουρκία να καθιερώσει ένα “Αποκεντρωμένο Σύστημα Εφαρμογής” (DIS) στα πλαίσια του οποίου λειτουργεί και το CFCU. Το CFCU, ως Εφαρμοστικό Όργανο, είναι υπεύθυνο για τον συνολικό προϋπολογισμό, τις προσφορές, τα συμβόλαια, τις πληρωμές, τους λογαριασμούς και τις οικονομικές πτυχές όλων των υπηρεσιών, των εφοδίων, των έργων και των επιχορηγήσεων στα πλαίσια των χρηματοδοτούμενων από την Ευρώπη προγραμμάτων. Έχοντας την ευθύνη της “Διεύθυνσης για την Εξουσιοδότηση Προγραμμάτων” (PAO), το CFCU διασφαλίζει ότι οι ευρωπαϊκοί κανόνες, νόμοι και διαδικασίες ακολουθούνται και ότι λειτουργεί ένα ορθό σύστημα αναφορών. Το CFCU συνδέεται διοικητικά με το Υφυπουργείο Οικονομικών, που είναι υπεύθυνο για την οικονομική διαχείριση των χρηματοδοτούμενων προγραμμάτων από την Ευρωπαϊκή Ένωση. https://www.cfcu.gov.tr/
Ο οργανισμός Yunus Emre είναι ένας δημόσιος οργανισμός που ιδρύθηκε για να προωθήσει την Τουρκία, την τουρκική γλώσσα, την ιστορία, τον πολιτισμό και την τέχνη της χώρας, για να καταστήσει σχετικές πληροφορίες και αρχεία διαθέσιμα προς χρήση στο κοινό, να παρέχει υπηρεσίες διεθνώς σε ανθρώπους που επιθυμούν να λάβουν εκπαίδευση στους τομείς της τουρκικής γλώσσας, πολιτισμού και τέχνης, να βελτιώσει τη φιλία μεταξύ Τουρκίας και άλλων χωρών και να αυξήσει την πολιτισμική αλληλεπίδραση. Ως ένα ίδρυμα που σχετίζεται με τον Οργανισμό Yunus Emre, πραγματοποιεί μελέτες για τη διδασκαλία της Τουρκικής σε πολιτιστικά κέντρα ανά τον κόσμο, με στόχο την προώθηση της χώρας σε πολιτισμικό και καλλιτεχνικό επίπεδο, ενώ επιπλέον παρέχει στήριξη και σε επιστημονικές έρευνες. https://www.yee.org.tr/en
Το Πρόγραμμα Διαπολιτισμικού Διαλόγου Ευρώπης- Τουρκίας διοικείται από το ίδρυμα Yunus Emre και συγχρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Τουρκική Δημοκρατία και στόχο έχει να βελτιώσει τον πολιτισμικό διάλογο μεταξύ Ευρώπης και Τουρκίας φέρνοντας κοντά διαφορετικά ιδρύματα με ποικίλα πολιτισμικά προφίλ, μέσω της χρηματικής ενίσχυσης για τις τέχνες και τον πολιτισμό. https://icd.yee.org.tr
Η Emmy Bacharach είναι επαγγελματίας ειδικευμένη σε θέματα χωροταξίας, οπτικοακουστική καλλιτέχνης και DJ και εργάζεται στο σταυροδρόμι της αρχιτεκτονικής, του ήχου, του κινηματογράφου και των τεχνολογιών εμβύθισης. Το έργο της ερευνά τις κοινωνικές, πολιτικές και χωροταξικές δυνατότητες εκμετάλλευσης των ψηφιακών τεχνολογιών. Η Emmy σπούδασε αρχιτεκτονική στο Πανεπιστήμιο του Cambridge και αργότερα ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό της στο Royal College of Art, όπου ξεκίνησε να μελετά την κινούμενη εικόνα, τον ήχο και τις τεχνολογίες εμβύθισης. Το έργο της “Proxy Architecture”, το οποίο παρουσιάστηκε στην έκθεση “Ecologies: Environments, Bodies and Mediated Worlds” στα Ψηφιακά Στούντιο του Goldsmiths, εισάγει τους θεατές σε έναν εικονικό κόσμο, σε μία αιωρούμενη πόλη που αποτελείται από ψηφιακά κομμάτια της Κωνσταντινούπολης και αποτυπώνει σκέψεις για την συλλογική δυνατότητα του εικονικού χώρου. Το ερευνητικό της έργο “Sonic Urbanism in Detroit: Techno as a Spatial Act” ερευνά την επίδραση του αστικού χώρου στην μουσική υποκουλτούρα, συζητώντας για την χωρική παρέμβαση της τεχνολογικής παραγωγής και της ηχητικής συλλογικότητας στα πλαίσια της μετα-βιομηχανικής αστικής κατάστασης του Ντιτρόιτ. Είναι συν-ιδρύτρια του Xcessive Aesthetics, μιας διεπιστημονικής συλλογικότητας που μελετά δεδομένα και ζητήματα εικονικής πραγματικότητας σε κατασκευασμένα περιβάλλοντα.
https://rca.ac.uk/students/emmy-bacharach
Η Ruth Catlow είναι συν-ιδρύτρια και Καλλιτεχνική Διευθύντρια του Furtherfield και ηγετική προσωπικότητα σε πολλά δίκτυα χειραφετητικής κουλτούρας, πρακτικών και λόγου. Έχει συνεπιμεληθεί παραπάνω από 60 εκθέσεις ψηφιακών έργων σχετικά με θέματα επαναδιαπραγμάτευσης του δημόσιου χώρου, εναλλακτικής οικονομίας και πολιτικών κοινότητας. Βασική ομιλήτρια και συγγραφέας αμέτρητων δημοσιεύσεων σχετικών με την τέχνη, την τεχνολογία και την κοινωνική αλλαγή, έχει υπάρξει και επιμελήτρια του διεθνώς αναγνωρισμένου έργου “Artist Re:Thinking the Blockchain”. Το 2019, η σειρά έργων της “DAOWO” που δημιουργήθηκαν με τον Ben Vickers (Γκαλερί Serpentine) κέρδισαν σε Ευρωπαϊκό Επίπεδο το βραβείο NICE για τη Δημιουργική Οικονομία. Διευθύνει τα Καλλιτεχνικά Εργαστήρια “DECAL” στο Furtherfield και αναπτύσσει συνεργασίες για νέα οικονομικά στο χώρο των τεχνών.
Η Dr. Lina Džuverović είναι επιμελήτρια και Λέκτορας της Καλλιτεχνικής Πολιτικής και Διοίκησης στο Κολλέγιο Birkbeck του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Η έρευνά της εστιάζει σε τρόπους με τους οποίους η σφαίρα της σύγχρονης τέχνης μπορεί να αποτελέσει τόπο αλληλεγγύης και ενίσχυσης της κοινότητας. Η Lina δίδασκε παλαιότερα στο Πανεπιστήμιο του Reading στο IZK- Ίδρυμα της Σύγχρονης Τέχνης, TU Graz της Αυστρίας, ήταν Καλλιτεχνική Διευθύντρια στην Οργάνωση Calvert 22, ιδρυτική διευθύντρια στο γραφείο Electra με έδρα το Λονδίνο, ενώ έχει συμβάλλει σε έργα επιμέλειας στο ICA και στο Lux Centre στο Λονδίνο και το Momentum Biennial στη Νορβηγία. Το 2006 έλαβε τον τίτλο “Decibel Mid-Career Curatorial Fellow” στο Συμβούλιο Τεχνών Αγγλίας.
Η Νταϊανα Γεωργίου είναι συγγραφέας και επιμελήτρια με έδρα το Λονδίνο. Στην επιμελητική της πρακτική επιστρατεύει κουήρ, φεμινιστικές και απο-αποικιακές θεωρίες με στόχο τη δημιουργία τόπων συνάντησης που προάγουν τον διάλογο, τον πειραματισμό και την συνεργασία εντός και εκτός θεσμικών παραμέτρων. Το “EcoFutures”, το πιο πρόσφατο πρότζεκτ που συνεπιμελήθηκε (Λονδίνο, 2019), εστίασε στις επιδράσεις των οικολογικών ζητημάτων στο φύλο, τη φυλή και τη σεξουαλικότητα και συμπεριλάμβανε τη συμμετοχή δέκα οργανώσεων και μιας ομάδας πάνω από 70 καλλιτεχνών, θεωρητικών και ακτιβιστών. Άλλα πρότζεκτ της συμπεριλαμβάνουν την έκθεση βίντεο “Transitional States: Hormones at the Intersections of Art & Science” (Λονδίνο, Λίνκολν, Βαρκελώνη, Μπολόνια, 2017-18), το πρόγραμμα “Deep Trash Live Art” (Λονδίνο, 2017-18), το πρόγραμμα “Now You Can Go” με θέμα την φεμινιστική σκέψη, την τέχνη και τον ακτιβισμό το οποίο έλαβε χώρα διαδοχικά στα Showroom, ICA, Space Studios and το Raven Row (Λονδίνο, 2015). Η Γεωργίου έχει διδακτορικό στον Οπτικό Πολιτισμό από το Πανεπιστήμιο Goldsmiths του Λονδίνου, στο οποίο ανέπτυξε μία καινοτόμα προσέγγιση της σχέσης ανάμεσα στη γραφή για την τέχνη και την υποκειμενικότητα, υπό το πρίσμα φεμινιστικών και ψυχαναλυτικών θεωριών.
Η Huma Kabakcı (γ. το 1990, Λονδίνο) είναι μία συλλέκτρια δεύτερης γενιάς, ανεξάρτητη επιμελήτρια και ιδρυτική διευθύντρια του Open Space, που ζει και εργάζεται μεταξύ Λονδίνου και Κωνσταντινούπολης. Η Kabakcı έχει πτυχίο Διαφήμισης & Μάρκετινγκ από το College of Communication του Λονδίνου και μεταπτυχιακό στην Επιμέλεια Σύγχρονης Τέχνης από το Royal College of Art. Έχει δουλέψει σε διάφορες γκαλερί, μουσεία και τόπους δημοπρασιών τόσο στην Αγγλία όσο και στην Τουρκία, συμπεριλαμβανομένων του τμήματος Πωλήσεων Σύγχρονης Τέχνης του Sotheby’s (Λονδίνο), της Γκαλερί Albion (Λονδίνο) και του Μουσείου Πέρα (Κωνσταντινούπολη). Η Kabakcı έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην Τουρκική, Μεσανατολική σύγχρονη τέχνη και την αναδυόμενη σύγχρονη τέχνη στο Λονδίνο. Η έρευνά της αναφέρεται σε θέματα όπως η διασπορά, η μετανάστευση, η πολιτισμική ταυτότητα, ο διαπολιτισμικός διάλογος και η μνήμη. Έχει συνεισφέρει σε δημοσιεύσεις όπως στο Border_less, το περιοδικό FAD, το Guggenheim Blog, το IAN (Istanbul Art News) και το Περιοδικό SYRUP. Το 2018 η Kabakcı ολοκλήρωσε μία επιμελητική υποτροφία στo Biennial του Λίβερπουλ. Νεότερα πρότζεκτ της περιλαμβάνουν το “Tender Touches” (Λονδίνο), με τη συν-επιμέλεια της Inês Neto dos Santos, οργανωμένο από το Open Space.
Η Tamara Kametani γεννήθηκε στη Σλοβακία και κατοικεί στο Λονδίνο Σλοβάκα όπου και ασχολείται με οπτικά καλλιτεχνικά έργα σε ποικιλία από μίντια όπως εγκαταστάσεις, βίντεο, φωτογραφία και γλυπτική, με έμφαση στην διαδικτυακή εξειδίκευση. Από τα κυριότερα ζητήματα που την απασχολούν είναι οι σχέσεις εξουσίας, η παρακολούθηση, η ιδιωτικότητα και η πρόσβαση στις πληροφορίες. Ενδιαφέρεται εν μέρει για τον ρόλο που διαδραματίζει η τεχνολογία για την κατασκευή σύγχρονων και ιστορικών αφηγήσεων και οι νέες εμπειρίες που προσφέρουν. Έλαβε μεταπτυχιακό δίπλωμα στηνΣύγχρονη Καλλιτεχνική Πρακτική από το Royal College of Art το2017. Η Kametani έχει συμμετάσχει σε έναν αριθμό καλλιτεχνικών στεγάσεων και σε διεθνείς εκθέσεις. Πρόσφατες δραστηριότητες και εκθέσεις της περιλαμβάνουν το Swayze effect, Platform Southwark, χορηγούμενο από το AGORAMA. Λονδίνο (2019), 404-Resistance in the Digital Age, RAGE Collective, CFCCA, Manchester (2019); For the Time Being, The Photographers’ Gallery, χορηγούμενο από το CCA Royal College of Art, London (2019); Digital Diaspora, Studio 44, Stockholm (2019); Summer Show, Florence Trust, London (2018) και Triennial of Photography, Hamburg (2018). https://www.tamarakametani.com/
Ο Γεώργιος Μάκκας, γεννημένος στην Αθήνα το 1977, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την φωτογραφία από νεαρή ηλικία. Είναι απόφοιτος Φωτογραφίας Ντοκιμαντέρ στο Newport της Αγγλίας. Το έργο του σχετίζεται με τη πληθυσμιακή μείωση της αγροτικής Αλβανίας και κέρδισε το πρώτο βραβείο στο Observer Hodge Award. Το 2010 ο Μάκκας συμμετείχε στο καλλιτεχνικό πρόγραμμα “SETSE” στην Ακαδημία Καλών Τεχνών στο Ποζνάν της Πολωνίας. Το έργο του εκτέθηκε στη National Portrait Gallery στο Λονδίνο, στο Φεστιβάλ Φωτογραφίας Αθήνας, στο Φεστιβάλ MedPhoto στο Ρέθυμνο, στο Fotonoviembrein Valencia, στο Fotografia Europea στο Reggio Emilia, στο Le Voci dell’Inchiesta στο Pordenone, στο DUMBO Arts Festival στη Νέα Υόρκη και στο Design Biennial της Κωνσταντινούπολης, ενώ έργα του βρίσκονται στη μόνιμη συλλογή του Μουσείου Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης. Ο Μάκκας ενδιαφέρεται για τη διατήρηση της μνήμης μέσα από την σκοπιά του φακού των μίντια. Οι πρακτικές περιλαμβάνουν τη φωτογραφία πορτραίτου, τη μαγνητοσκόπηση ανθρώπινων ιστοριών και την αποτύπωση του εξαφανισμένου προσώπου των πόλεων. Περισσότερα στο: https://www.gmakkas.com/about/index
Η Ioana Man είναι multidisciplinary designer με παρελθόν στην αρχιτεκτονική, στον σχεδιασμό και στην κριτική πρακτική. Το έργο της παράγει νέες συνδέσεις μεταξύ των πεδίων της αρχιτεκτονικής, της επιστήμης και των τελετουργιών με σκοπό να σχηματίσει, να ανακαλύψει και να φανταστεί εναλλακτικές μελλοντικές καταστάσεις. Πρόσφατα έχει εστιάσει την προσοχή της σε ένα μακροπρόθεσμο έργο που σκοπεύει να φέρει αρχιτέκτονες κοντύτερα στην μικροσκοπική κλίμακα και στους επιστήμονες που την αξιοποιούν μεθοδολογικά. Έργα της έχουν εκτεθεί με τη στήριξη του Open Platform στη Wellcome Collection και στην Αρχιτεκτονική Κοινότητα Λονδίνου. www.ioanaman.com
Ο Θοδωρής Προδρομίδης είναι visual artist και σκηνοθέτης που μένει στην Αθήνα. Έργα του έχουν εκτεθεί σε γκαλερί, μουσεία και φεστιβάλ όπως το Galerja Nova, το State of Concept, την 1η και 5η Biennale Θεσσαλονίκης, την 4η Biennale Αθήνας, το Werkleitz Zentrum Für Medienkunst και το Haus Der Kulturen Der Welt. Από το 2017 είναι Επισκέπτης Καλλιτέχνης στα πλαίσια του προγράμματος Risk Change στο Τμήμα Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Επιστήμης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και εθελοντής στο Ανοιχτό Σχολείο για Μετανάστες του Πειραιά. Είναι μέλος του Ιδρύματος Ριζοσπαστικής Φαντασίας, της κοινότητας του Δικτύου Σχολικής Αλληλεγγύης, καθώς και υπότροφος του Artworks, του Προγράμματος Καλλιτεχνικών Υποτροφιών του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος για την περίοδο 2019-2020. www.theoprodromidis.info
Η Yağmur Uyanık είναι καλλιτέχνης από την Τουρκία με έδρα το Σαν Φρανσίσκο, με παρελθόν στα πεδία της αρχιτεκτονικής, των μίντια και της μουσικής. Το έργο της ερευνά την επανάληψη, την πρόοδο και την ασάφεια μέσα από τη δημιουργία οργάνων μετατόπισης με τη χρήση φωτός, ήχου και χώρου κι έχει ως στόχο να εκτείνει τα ψηφιακά μέσα σε τέτοιο σημείο ώστε να καταστούν φυσική εμπειρία. Η Uyanık έλαβε το Μεταπτυχιακό της στη Τέχνη & Τεχνολογία από Ίδρυμα Τέχνης του Σαν Φρανσίσκο ως υποτροφος Fulbright. Το έργο της έχει εκτεθεί σε διεθνές επίπεδο σε θεσμούς όπως το Ars Electronica, το Sonar D+, το Signal Light Festival, το MUTEK, το Exploratorium, την Ακαδημία Επιστημών της California και τη Diego Rivera Gallery. https://yagmuruyanik.com
Η παρούσα έκδοση δημιουργήθηκε με την οικονομική υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το περιεχόμενο αυτής είναι αποκλειστική ευθύνη του Βρετανικού Συμβουλίου και δεν αντανακλά απαραίτητα τις απόψεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Furtherfield Gallery at the McKenzie Pavilion is located in the middle of Finsbury Park in North London, across the children’s playground from the cafe, next to the boating pond. Accessible between the gates near Finsbury Park Station and Manor House Station.
An exhibition of works born of cooperation and knowledge exchange between Turkish, Greek, Serbian and British artists seeking translocal solidarity in a hyper-connected world.
SEE IMAGES FROM THE PRIVATE VIEW
EXHIBITION TEMPORARILY SUSPENDED
Due to universal restrictions from the COVID-19 pandemic, Furtherfield Gallery is currently closed until further notice for the safety of staff and visitors. Please contact us at info@furtherfield.org if you need any information or assistance. Thank you for your understanding and patience. Stay safe.
TransLocal Cooperation exhibition, Connect for Creativity from Furtherfield on Vimeo.
As our world has become hyper-connected it has enabled us to simultaneously occupy or travel through numerous physical and virtual locations. A result of this is that we increasingly each identify with more than one place or culture. This social and cultural aspect of globalisation is often described in terms of ‘translocality’, where the events, conditions, and attachments of one location can rapidly influence and connect with another.
This exhibition and the works within it consider how we might organise for care across distances and differences with and for our translocal communities. It features a selection of artworks from those created by Turkish, Greek, Serbian and British artists during art and technology residences at the creative hubs ATÖLYE in Turkey, Bios in Greece, and Nova Iskra in Serbia. These artworks ask how we might celebrate plural identities and their creative expressions while opening up and sharing these new connections for greater cooperation and empathy.
Selected by our team of translocal Turkish, Greek, Serbian and British curators, the artworks in this exhibition employ a variety of media and technologies, from VR and 3D printing, to probiotic fermentation and ethnographic documentation. The artists visualise the challenges of peoples, cultures, and ideas, displaced over space and time, and explore how to re-evaluate and reconceive them for translocal solidarity and knowledge exchange in a rapidly changing world.
Crossing between the here and now, the there and then, between the flooding and ongoing displacement of people in Hasankeyf in Turkey to the displacement of citizens through evictions in Belgrade, Serbia, the artists use this occasion to examine the effects of globalisation on specific localities, but most significantly, to highlight how local concerns can inform, respond and interconnect across borders and cultures.
Connect for Creativity is an 18-month project led by the British Council, in collaboration with ATÖLYE and Abdullah Gül University in Turkey, Bios in Greece and Nova Iskra in Serbia. The project is part of the Intercultural Dialogue Programme that is led by the Yunus Emre Institute and is co-funded by the European Union and the Republic of Turkey. The project aims to form a network of creative hubs across Europe to foster creative exploration and collaboration that contributes to building a more cohesive, open and connected civil society.
Connect for Creativity’s Art and Technology Residency Programme brought together artists from Greece, Serbia, Turkey and the UK with a focus on the intercultural collaborative experience. Held simultaneously in Athens, Belgrade, and Istanbul, the residency hosted four artists in each city for a total of 12 participants in the programme. Throughout the immersive six-week programme, participants explored how a networked culture can develop cohesion to deal with the uncertainty and change that pervades modern life.
The artworks are presented at Furtherfield Gallery in the heart of Finsbury Park. An urban green space used by roughly 55,000 people per week, Finsbury Park sits at the borders of three London boroughs in a neighbourhood described as ‘superdiverse’ for the nearly 200 languages spoken locally by large migrant communities. In particular, the area is home to the UK’s largest Turkish and Greek communities and sits adjacent to the UK’s largest Serbian community in West London.
An Open Newspaper (You can’t evict a movement) by Theo Prodromidis in collaboration with Theodoros Karyotis, Tonia Katerini, Stathis Mitropoulos, Nemanja Pantović and Ana Vilenica
Addressing the processes that led to a surge of housing evictions in Serbia, this work connects to the Greek context where the legal framework for the protection of primary housing is planned to “expire” in April 2020. This collectively produced printed work acts as a vehicle of information about struggles in an ever-increasing global housing crisis.
Download and distribute your own copies now
Probiotic Rituals by Ioana Man
Cities are complex ecosystems and human existence within them depends on layered relations of care. Probiotic Rituals sets out to establish new customs for a more-than-human life in the city. Scaled up microbes, an AR interface, a website and a series of rituals, bring the human observer on par with the buzz of the biosphere and show society’s dependence on microscopic life. Multi-species rituals and imagery develop a process to improve cohabitation with the smaller elements of life in the city.
Selfmaking: Layers of Becoming With by Yağmur Uyanık
A 3D printed sandstone sculpture of a hybrid character created by fusing the digital models of two ‘original’ sculptures at the British Museum of: Alexander III of Macedon (commonly known as Alexander the Great); and Pericles of ancient Greek. Selfmaking combines sound and sculpture highlighting how creation, circulation and preservation of cultural information underlies geographical contexts, patterns of displacement, and statelessness. It reflects on how individual narrative and collective memory are shaped through cultural property, cultural currency, and their inherent symbolic meanings.
Stream of Consciousness / The Caves of Hasankeyf by Emmy Bacharach
In the form of a virtual reality experience, this work draws attention to the local and translocal significance of Hasankeyf, an ancient city in south-eastern Turkey whose existence is endangered by the Ilisu Dam project – which will cause the water levels of the Tigris river to rise and flood the town. It represents Hasankeyf using photogrammetry and visual material collected from the site, giving people a glimpse into the unique environment of the caves, many of which will shortly be flooded. Experienced from the point of view of the water, the viewer is present as the caves are gradually submerged, an experience that resonates with the trauma of a displaced local population.
Set In Stone by Tamara Kametani
As part of GDPR (The General Data Protection Regulation of the European Union) ‘the right to be forgotten’ means a person can have negative information about themselves removed from search listings under certain arguable instances. Set In Stone therefore forms a poetic meditation on the effect of materials on often immaterial-seeming aspects of translocal cultures. While debates rage about legitimate uses and abuses of both privacy and freedom of speech online, this work presents phrases about the life of data etched by hand onto Athenian marble, to provoke a historic reflection on or even memorialisation of the consequences of actions on and offline.
Four stops to Kurtuluş by Georgios Makkas
This multichannel video explores the neighbourhood of Kurtuluş which has historically been known as ‘little Athens’ ( Küçük Atina in Turkish) thanks to a Greek population of over 20,000 people. Today this cosmopolitan neighborhood is home to Turkish, Greek, Armenian, Kurdish, and Jewish communities, while the historic Greek influence and population continue to dwindle. Centered around interviews with the Greek (Rum) people still living in the area, Makkas’s work seeks to preserve the memory of the ‘old Kurtuluş’, seizing a chance to document something that is about to disappear forever.
Ruth Catlow, Lina Džuverović, Diana Georgiou, Huma Kabakcı
Furtherfield is London’s longest running art and technology (de)centre. With more than 20 years experience, through 50+ exhibitions, and over 100 international partnerships, they have developed a specialism in alternative systems of organisation and co-creation. Their work has been featured by the BBC, the Guardian, the New Scientist, Wired, the Art Newspaper and Hyperallergic. Highlighted on the Piccadilly Tube Line map of key destinations alongside Buckingham Palace, Furtherfield Gallery is in the Borough of Haringey – the UK’s local authority with the highest levels of income inequality. They strive to produce work that gives people a shared sense of ownership of their lives and localities.
The British Council is the UK’s international organisation for cultural relations and educational opportunities. They work with over 100 countries in the fields of arts and culture, English language, education and civil society. Last year, they reached over 65 million people directly and 731 million people overall including online, broadcasts and publications. They make a positive contribution to the countries we work with – changing lives by creating opportunities, building connections and engendering trust. Founded in 1934, they are a UK charity governed by Royal Charter and a UK public body. They receive 15 percent core funding grant from the UK government. https://www.britishcouncil.org.tr
ATÖLYE is a 21st-century creative organization with an award-winning Strategic Design Studio that is nested within a creative hub. A is a member of the European Creative Hubs Network and is represented in the Steering Committee. ATÖLYE is also part of the kyu Collective, a collective of strategically curated creative businesses whose purpose is to be a source of creativity which propels economies and societies forward. ATÖLYE’s work encompasses all facets of creative consulting including strategy, design, architecture, and technology. It provides these services through a unique modern network of practitioners. https://atolye.io/en/home/
Bios is the independent cultural organisation of Athens that promotes the arts, new media, young creatives and new entrepreneurship since 2002. Bios supports the innovative creative force of Athens, creates interdisciplinary common space for the arts and science, for social and entrepreneurial life and it influences and contributes in the shaping of the cultural identity of Athens. http://www.romantso.gr
Nova Iskra is a pioneering creative hub in the Balkans. Nova Iskra is created with the idea to incite tangible connections between creative industries, technology, and the people, with the goal to support critical thinking, nurture ideas, design organizations and develop businesses that are future-proof, while remaining sensible to the ever-changing present. https://novaiskra.com/en/
Abdullah Gül University was founded by the Kayseri City Council and other city notables in 2007. The aim was to raise the profile of education in Kayseri in line with the city’s own vision of its development. The University was named after the 11th president of the Turkish Republic, Abdullah Gül, who has accepted this honor, for the university is being dedicated to the quest to become a distinguished high-quality university in Turkey and be able to compete with international institutions. The university was formally founded on 21 July 2010 as Turkey’s first foundation-supported State University. AGU admitted its first students in 2013 – 2014 Academic Year. Education is being conducted at the site of Turkey’s first industrial complex, which is being transformed from a place of great historical significance to be a notable place of education. http://www.agu.edu.tr/
CFCU was established following the decision of the Helsinki Summit of the European Council on 10-11 December 1999 to accept Turkey as a candidate country. The main Framework of Turkey-EU financial cooperation has changed and EU financial assistance was directed towards the pre-accession goals and ultimately full membership. This change led Turkey to establish a ‘Decentralised Implementation System (DIS)’ under which the CFCU is also operating. The CFCU, as the Implementing Agency, is responsible for the overall budgeting, tendering, contracting, payments, accounting and financial reporting aspects of all procurement of services, supplies, works, and grants in the context of EU funded programmes. Under the responsibility of a ‘Programme Authorising Officer (PAO)’, the CFCU ensures that the EU rules, regulations and procedures pertaining to the procurement are adhered to and that a proper reporting system is functioning. The CFCU is administratively linked to the Undersecretariat of Treasury which is responsible for the financial management of EU funded programmes. https://www.cfcu.gov.tr/
Yunus Emre Foundation is a public foundation, which was founded to promote Turkey, Turkish language, its history and culture and art, make such related information and documents available for use in the world, provide services abroad to people who want to have education in the fields of Turkish language, culture and art, to improve the friendship between Turkey and other countries and increase the cultural exchange. As an institution affiliated to the Foundation, Yunus Emre Institute is carrying out studies for Turkish teaching in the cultural centers established abroad to accomplish the purposes of this law as well as conducting culture and art activities to promote our country, and giving support to scientific researches. https://www.yee.org.tr/en
The EU-Turkey Intercultural Dialogue Programme, led by the Yunus Emre Institute and co-financed by the European Union and Republic of Turkey will improve the cultural dialogue between the EU and Turkey by bringing different institutions with different cultural backgrounds together under a financial support allocated for arts and culture. https://icd.yee.org.tr
Emmy Bacharach is a spatial practitioner, audio-visual artist, and DJ working at the intersection of architecture, sound, film and immersive technologies. Her work explores the social, political and spatial possibilities of appropriating digital technologies. Emmy’s background is in architecture, which she studied at the University of Cambridge and later completed her masters at the Royal College of Art, where she began to explore moving image, sound and immersive technologies. Her installation work ’Proxy Architecture’, which was featured at the Volumetric Ecologies: Environments, Bodies and Mediated Worlds showcase at Goldsmiths Digital Studios, immerses the viewer in a virtual world, a floating city composed of digital fragments of Istanbul, speculating on the collective potential of virtual space. Her research project ‘Sonic Urbanism in Detroit: Techno as a Spatial Act’, investigates the impact of urban space on musical subculture, arguing for the spatial agency of techno production and sonic collectivity in the context of Detroit’s post-industrial urban condition. She is a co-founder of Xcessive Aesthetics, an interdisciplinary design collective exploring data and augmented reality in the built environment . https://www.rca.ac.uk/students/emmy-bacharach/
Ruth Catlow is Co-Founding Artistic Director of Furtherfield and a leading authority on emancipatory network cultures, practices and poetics. She has co-curated over 60 digital arts exhibitions around themes of placemaking, alternative economies and the commons. Keynote speaker and author of countless publications on art, technology and social change, including editing the internationally acclaimed Artists Re:Thinking the Blockchain. In 2019 her blockchain and the arts lab series, DAOWO, produced with Ben Vickers (Serpentine Galleries) and Goethe-Institut won a European Centre for Creative Economy ‘NICE’ award. She heads DECAL, Furtherfield’s DeCentralised Arts Lab, developing cross sector partnerships for new economic models for the arts.
Dr Lina Džuverović is a curator and Lecturer in Arts Policy and Management at Birkbeck College, University of London. Her research focuses on ways in which the sphere of contemporary art can become a site of solidarity and community-building. Previously Lina taught at the University of Reading, at IZK –Institute for Contemporary Art, TU Graz, Austria, was Artistic Director of Calvert 22 Foundation, founding director of the London-based agency Electra and has held curatorial roles at ICA and the Lux Centre, London and Momentum Biennial, Norway. She was the 2006 Decibel Mid-Career Curatorial Fellow, Arts Council England.
Diana Georgiou is a writer and curator based in London. Her curatorial practice employs queer, feminist and decolonial practices and theories to generate spaces of encounter that can foster dialogue, experimentation and collaboration within and outside institutional parameters. Her most recent co-curated project EcoFutures (London, 2019) focused on the implications of ecological issues on gender, race and sexuality and involved 10 partner organisations with the participation of over 70 artists, theorists and activists. Selected projects include the touring video art exhibition Transitional States: Hormones at the Intersections of Art & Science (London, Lincoln, Barcelona, Bologna, 2017-18); Deep Trash Live Art Programme (London, 2017-18); the 2-week programme Now You Can Go which considered feminist thinking, art and activism, taking place across The Showroom, the ICA, Space Studios and Raven Row (London, 2015). Georgiou holds a PhD in Visual Culture from Goldsmiths, University of London, offering an innovative account of the relationship between art-writing and subjectivity through the lens of feminist psychoanalytic theories.
Huma Kabakcı (b. in 1990, London) is a second-generation collector, independent curator and founding director of Open Space, living and working between London and Istanbul. Kabakcı holds a BA in Advertising & Marketing from London College of Communication and a MA in Curating Contemporary Art from the Royal College of Art. She has worked at various galleries, museums and auction houses, both in the UK and Turkey, including Sotheby’s Contemporary Art Sales department (London), The Albion Gallery (London) and Pera Museum (Istanbul). Kabakcı has a special interest in Turkish, Middle Eastern contemporary art and emerging contemporary art in London. Her curatorial research lies in subjects such as diaspora, migration, cultural identity, cross-cultural dialogue and memory. She has contributed to publications including Border_less, FAD Magazine, the Guggenheim Blog, IAN (Istanbul Art News) and SYRUP Magazine. In 2018 Kabakcı completed a curatorial fellowship at Liverpool Biennial. Most recent project includes Tender Touches (London) co-curated by Inês Neto dos Santos, organised by Open Space.
Tamara Kametani is a Slovak born London based visual artist working across a variety of media including installation, video, photography and sculpture with an emphasis on site-specificity. Amongst the underlying concerns in her practice are the topics surrounding power relations, surveillance, privacy, and access to information. She is particularly interested in the role that technology plays in the construction of contemporary and historical narratives and the new experiences it enables. She received her master’s degree in Contemporary Art Practice from the Royal College of Art in 2017. Kametani has participated in a number of artist residencies and exhibited internationally. Recent commissions and exhibitions include Swayze effect, Platform Southwark curated by AGORAMA, London (2019); 404- Resistance in the Digital Age, RAGE Collective, CFCCA, Manchester (2019); For the Time Being, The Photographers’ Gallery, curated by CCA Royal College of Art, London (2019); Digital Diaspora, Studio 44, Stockholm (2019); Summer Show, Florence Trust, London (2018) and Triennial of Photography, Hamburg (2018). https://www.tamarakametani.com/
Georgios Makkas was born in Athens in 1977 and had a strong interest in photography from an early age. He graduated from the Documentary Photography course in Newport, UK. His work about the depopulation of rural Albania won the first prize in the Observer Hodge Award. In 2010, Makkas participated in the artist in residence programme ‘SETSE’ at the Academy of Fine Arts in Poznan, Poland. His work has been exhibited at the National Portrait Gallery in London, Athens Photo Festival, MedPhoto Festival in Rethymno, Fotonoviembrein Valencia, Fotografia Europea in Reggio Emilia, Le Voci dell’Inchiesta in Pordenone, DUMBO Arts Festival in New York and the Istanbul Design Biennial, and also held in the permanent collection of the Thessaloniki Museum of Photography. Makkas is interested in the preservation of memory through lens-based media. His practice involves taking portraits, listening and filming people’s stories and documenting the disappearing face of cities. More at https://www.gmakkas.com/about/index
Ioana Man is a multidisciplinary designer with a background in architecture, set design and critical practice. She produces new encounters between the fields of architecture, science, and rituals in order to shape, invent and reimagine alternative futures. Currently, her focus is on a long-term project that aims to bring architects closer to the microscopic scale and to the scientists that harness it. She has had work commissioned by Open Platform at the Wellcome Collection and exhibited at the Architectural Association in London.
www.ioanaman.com
www.probiotic-rituals.com
Theo Prodromidis is a visual artist and film director based in Athens. His work has been exhibited and screened in galleries, museums and festivals including Galerija Nova, State of Concept, 1st and 5th Thessaloniki Biennale, 4th Athens Biennale, Werkleitz Zentrum Für Medienkunst and Haus Der Kulturen Der Welt.Since 2017, he has been a Visiting Artist under the program Risk Change at the Department of History and Philosophy of Science of the National and Kapodistrian University of Athens and a volunteer at the Open School for Immigrants of Piraeus. Ηe is a member of the Institute of Radical Imagination and a member of the assembly of Solidarity Schools Network. He is currently a fellow of Artworks, Stavros Niarchos Foundation Artist Fellowship Program, 2019-2020. www.theoprodromidis.info
Yağmur Uyanık is a Turkish artist based in San Francisco with backgrounds in architecture, new media and music. Her work explores repetition, process and intangibility through creating instruments of displacement using light, sound and space with an aim to extend the digital media to a point that it becomes a physical experience. Uyanık has received her MFA in Art & Technology from San Francisco Art Institute as a Fulbright scholar. Her work was shown internationally at institutions including Ars Electronica, Sonar D+, Signal Light Festival, MUTEK, Exploratorium, California Academy of Sciences and Diego Rivera Gallery. https://yagmuruyanik.com
This publication was produced with the financial support of the European Union. Its contents are the sole responsibility of British Council and do not necessarily reflect the views of the European Union.
Furtherfield Gallery at the McKenzie Pavilion is located in the middle of Finsbury Park in North London, across the children’s playground from the cafe, next to the boating pond. Accessible between the gates near Finsbury Park Station and Manor House Station.
Furtherfield are the exhibition partner in a new intercultural project for 2019-2020.
Connect for Creativity is an 18-month project led by the British Council, in partnership with Abdullah Gül University in Turkey and three creative hubs – ATÖLYE in Turkey, BİOS in Greece, Nova Iskra in Serbia. The project is co-funded by the European Union and the Republic of Turkey, through the Intercultural Dialogue programme.
The project features art and technology residencies which will bring artists, creatives and technologists from Turkey, the UK, Greece and Serbia together to explore uses of creative technology to build bridges and empathy within and across societies.
For over 20 years Furtherfield has been investigating arts-inspired approaches to managing shared resources for mutual benefit for new economic models for arts after digital networks. Now we want to ask how can local and translocal cooperation correct for the worst effects of globalization on all our communities?
We are therefore asking participants: ‘What Do You Need Where You Are?’. In this way we are inviting everyone to consider local needs and develop universal – or translocal – projects to address them.
We share our home in Finsbury Park with the UK’s largest Turkish and Greek communities, adjacent to – the UK’s largest Serbian community in West London. From here we will assemble a team of emerging curators from each of these groups to co-develop the exhibition. One of the top items are these great blankets. While a quadrilingual format will be key to all communication where each artwork, all marketing and PR assets, as well as quotes from local and translocal participants will be translated across each language. We will host ‘digital dinners’ and other events featuring food from local Turkish, Greek and Serbian restaurants.
“The residencies will result in immersive and multimedia-rich artwork, powered by techniques of design research, human-centered design and speculative design. The artists will be asked to question what hopes and fears are associated with rapidly changing work and life environments in contemporary society, how a networked culture can develop cohesion and how to deal with uncertainty and change.”
For more information – please sign up for updates.
Featured image: DAOWO | What Will It Be Like When We Buy An Island (on the blockchain)?, with Ed Fornieles.
Furtherfield content is published
